Gladiatorjongens Wereldwijd (3)

Gladiatorjongens Wereldwijd (3) (hoofdstuk 7-8)

Door istari ([email protected])
vertaald door Dick Vertaal
oorspronkelijke titel World Wide Boy Gladiators, gepubliceerd op /~nialos/spartan_boys.html

* * * * *

Dit verhaal bevat beschrijvingen van seksuele handelingen en verschillende extreme vernederingen betreffende minderjarige jongens. Dit verhaal is uitsluitend bedoeld voor een volwassen publiek, en is het werk van volledige en totale fictie. Als u dit soort zaken niet mag lezen, doe het dan niet. Niet opnieuw verspreiden zonder toestemming van de auteur.

Commentaar is welkom (in het Engels): [email protected]

Commentaar op de vertaling is ook welkom.

* * * * *

Hoofdstuk 7.

Na twee uur hadden de jongens bijna hun rondgang door al het materiaal beëindigd. Jongensachtig gekreun en gesteun vulde de lucht, evenals de sterke zoete geur van tien jonge zwetende en gespannen lichamen. Chris eindigde geketend aan de roeimachine. Jason stond over hem heen en kon de zachte lijn van blauwe aders in de bicepsen en de dijen van de jongen zien, slechts een subtiel spoortje, en een ader die onder de zachte gladde huid van de hals van de dertienjarige uitstak, het teken van een jonge knaap die zijn slanke lichaam tot uiterste inspanning dreef.

Er was geen klok in de trainingsruimte, zodat geen van de jongens een idee had hoe lang ze gedwongen werden te oefenen, zij wisten alleen dat ze pijnlijk en uitgeput waren. De trainers hadden allemaal een horloge, maar het was de jongens verteld dat ze nooit mochten vragen hoe laat het was.

"Het is niet de bedoeling dat je je met zulke dingen zelf bezighoudt, slaaf," had Jason de jonge Chris laten weten. Het was de eerste keer dat zijn trainer hem feitelijk een slaaf had genoemd. Het woord was de laatste tijd natuurlijk veel gebruikt, maar altijd in het algemeen. Het was de eerste keer dat een ander menselijk wezen die aanduiding direct en persoonlijk op hem toepaste. Dat kwam hard aan. Het maakte hem bang, vooral de manier waarop Jason het woord nadrukkelijk siste.

Jason haalde een fluitje uit één van de zakken van zijn uniform en blies er hard op. "Stop."

Elk van trainers liet hun jongens ophouden met de afmattende oefening die zij op dat moment aan het doen waren. Alle tien jonge gladiatoren hijgden en zweetten. De jongens werden van de apparaten losgmaakt. Zij stonden allen dubbelgebogen met hun handen op hun knieën en probeerden op adem te komen, waarmee ze onschuldig en onwetend een perfecte vertoning van hun stevige leuke naakte billen gaven. De camera's namen alles natuurlijk op.

De trainers stonden naast hun jongens. Chris voelde Jasons handen op zijn rug terwijl hij nog voorovergebogen stond en met korte snelle teugen ademde. Toen bewogen de handen van zijn trainer omlaag en streelden zijn billen. Niemand had hem daar ooit aangeraakt, niet op die manier. Het zond enkele verwarrende signalen door zijn lichaam. Hij huiverde onwillekeurig bij Jasons aanraking. Hij voelde Jasons vingers zich langzaam in zijn strakke kontgat werken. Een enkele vinger vond zijn kleine gat.

"Oh," fluisterde Chris hees volledige verrast.

Jason hield zijn vinger daar, stevig genesteld tussen de leuke ronde billen van de jongen, en drukte zacht op de kleine opening van de jonge tiener. Jason wist dat hij zijn vinger met weinig weerstand binnen de jongen kon laten glijden, maar daarvoor was de tijd nog niet rijp. Hij hield eenvoudig zijn vinger daar en duwde zacht tegen de strakke anale ring van de jongen.

"Oh, shiiiit," hijgde Chris door zijn dichtgeklemde tanden.

Het voelde goed. Jasons vinger daar. De jongen was benieuwd hoe het zou voelen als hij in hem ging. De laatste maanden had hij zijn eigen vinger naar binnen gestoken als hij masturbeerde, maar de gedachte dat Jason dit deed was merkwaardig onweerstaanbaar. Zijn jonge lul begon binnen de metalen kuisheidskooi op te zwellen.

Jason merkte dat de jongen opgewonden werd en trok zijn vinger snel weg. Chris uitte een zacht gekreun van frustratie. Natuurlijk was het beschamend om een man zijn vinger in je naakte gat te laten steken, maar het voelde verbazingwekkend fijn. Chris besloot dat hij het niet erg zou vinden als Jason het opnieuw deed. Jason glimlachte snaaks en genoot al van de macht die hij over deze jongen had. Hij liet Chris rechtop staan. De handen van de jongen gingen opnieuw achter zijn hoofd. Jason ging met zijn hand over de kuisheidskoker van de dertienjarige. Inmiddels deden de spijkertjes hun werk en de jonge Chris had het aardig benauwd.

"Je moet stoppen met je erecties, Nul-Zeven, behalve als ik wil dat je er een hebt," sprak Jason de jongen streng toe.

"Het spijt me, meneer," zei Chris krimpend van de pijn toen de metalen spijkertjes in zijn zich misdragende penis staken. "Het is alleen. .. toen U me daarachter aanraakte. .. Ik kon er niets aan doen."

"Lesseb om jezelf in bedwang te houden zullen een onderdeel van je training zijn, Chris. Als ik je penis hard wil hebben, dan gebeurt dat. Ik verwacht dat je hem de rest van de tijd zacht houdt."

Jason richtte zijn aandacht tot de andere trainers. "Als jullie je jongen voor een speciale training hebben gepland, neem hem dan mee naar de toegewezen ruimte. Als uw gladiator voor vanavond klaar is, breng hem dan terug naar de barak. Het medisch team zal elke jongen morgen grondig onderzoeken. Controleer alsjeblieft het rooster."

Phillipe, Alexei, Miles, Danny en Ian werden weer geketend en marcheerden naar de barak. Chris, Josh, Gabe, Illya en David bleven in de trainingsruimte met hun trainers. Eén voor één werden zij naar één van de kleinere trainingsruimtes geleid. Josh keek zenuwachtig om naar zijn grote broer toen Hannah Dubose hem aan de ring aan zijn halsband in ruimte nummer vier sleepte. Zij liet de jongen de stevige stalen deur zelf dichtdoen. Het slot rammelde. Chris kon horen dat het van binnen afgesloten werd. Nu was hij zich alleen met Jason Sanborne.

"Hannah is een lesbienne, natuurlijk," zei Jason. "Maar zij gelooft dat jonge knulletjes onderwezen moeten worden om vrouwen te dienen en hen te gehoorzamen. Wees maar blij dat je Josh niet bent."

Chris beet op zijn lip.

"Kom op. Laat me je niet slepen zoals je broer."

Chris liep gehoorzaam achter zijn trainer en volgde hem in ruimte nummer zes. Jason trok de deur dicht en sloot hem af. De naakte dertienjarige bevond zich nu in de ruimte met al dat bizarre en onbekende materiaal.

Er was een klein computerwerkstation in de ruimte. Daarachter stond de enige stoel in de ruimte, de enige normale stoel dan. Er was een andere stoel, van hout, met leren boeien aan de leuningen en poten vastgemaakt. Chris staarde er met open mond naar. Jason Sanborne's persoonlijke laptop was al op het bureau gezet. Hij ging zitten en zette hem aan en wachtte op de verbinding met het netwerk. "Kom voor het bureau staan," zei de man. Toen de jongen zich voor hem bevond, keek Sanborne op van het computerscherm. "Doe je handen achter je hoofd. Benen uit elkaar. Verder. Zo is 't goed. Zo wil ik dat je gaat staan als wij in deze ruimte zijn."

"Ja, meneer."

Jason riep het bedrijfsdossier van Christopher Andrews, Jongen 07, op. De naaktfoto's die hij zelf van dertienjarige had genomen werden getoond in één venster, terwijl de essentiële gegevens van de jongen in een ander verschenen. Het schema dat Jason had gemaakt voor zijn pupil voor de volgende week werd ook werd getoond. Elk beetje informatie dat hij of een ander staflid van Jongen 07 zou willen weten was hier bij zijn vingertoppen. Elke gladiatorjongen had een gelijksoortige dossier in het systeem. Jason kon details van iedereen oproepen als hij dat wilde.

"Er zijn een paar vragen die je moet beantwoorden voor wij beginnen. Vertel me de waarheid."

"Dar zal ik doen, meneer."

"Goed jongen. Nu. .. wanneer begon je schaamhaar te groeien?"

Het was niet moeilijk voor Chris om die vraag te beantwoorden. Om te beginnen had hij daar niet veel haar en hij had het nog niet al te lang. "Ongeveer drie maanden geleden, meneer, ongeveer een maand voor ik dertien werd."

"Je was dus twaalf."

"Ja, meneer."

Jason toetste de gegevens in het dossier van de jongen. "Wanneer heb je voor het eerst geëjaculeerd?"

"Dat kan ik al sinds ik elf was, meneer."

"Je bent vroeg ontwikkeld."

"Ja, meneer," zei Chris met wat trots.

"Houd je van meisjes of jongens?"

Chris zweeg een ogenblik, alleen maar omdat het zo'n persoonlijke vraag was. "Jongens, meneer."

"Dat dacht ik al. Dat is dan één ding dat wij gemeenschappelijk hebben. Heb je ooit seks gehad met een andere jongen?"

"Nee, meneer."

"Heb je erover gedacht?"

Chris knikte. "Ja, meneer. Vaak, meneer."

"Ik veronderstel dat je masturbeert. Hoe vaak doe je het?"

Chris bloosde en keek opzij. Hij wilde hier echt niet over praten. Dat ging niemand wat aan behalve hemzelf.

"Ik vraag een antwoord, Nul-Zeven. Eén keer per dag? Eén keer per week?"

"Een paar maal per dag, meneer, dacht ik. Wanneer ik het echt wil."

"Nou, die tijd is voorbij, jongeman," zei Jason, wijzend naar de metalen kooi die de lul van de jonge tiener inpakte.

"Dat had ik zo'n beetje al bedacht, meneer."

"Slimme jongen." Jason savede alle informatie en stond op. "Je bent vast benieuwd wat er deze ruimte gaat gebeuren."

"Ja, meneer. Ik weet niet waar al die dingen voor dienen, meneer."

"Heb je enig idee?"

Chris keek rond. "Liever niet."

"Hier doen we je speciale training. Soms zal het enkel met jou zijn, andere keren zal één van de andere jongens hier bij je zijn. Als jij je gedraagt, zou ik het zelfs kunnen regelen dat je hier af en toe met Joshua bent. Aangezien dit je eerste keer is, heb ik de camera's buiten gehouden. Er zijn er twee in het plafond," Jason wees omhoog en Chris volgden met zijn ogen. Er waren twee bollen in het plafond met daarin camera's. "Alles wat er met je in deze ruimte gebeurd zal worden opgenomen, maar ik wil hier geen mensen die camera's in je gezicht steken, tenminste niet vanavond. Je zult het al moeilijk genoeg krijgen zonder je daarover druk te hoeven maken."

De dertienjarige Chris begon bang te worden. Jason stond nu direct voor hem. Hij was minstens 30 cm langer dan de slanke naakte jongen. Hij plaatste zijn hand onder Christophers kin en staarde in de blauwe ogen van de jongen.

"Gladiatorjongens moeten leren pijn te verdragen. Jouw lessen beginnen vanavond."

Chris deinsde achteruit, opkijkend naar de plotseling dreigende figuur van Jason Sanborne. De man strekte zijn arm uit en sloot zijn vingers om de ring op de ijzeren halsband van de jongen.

"Nooit voor me terugwijken, Nul-Zeven."

"W. .. wat gaat U met me doen?"

Het antwoord van Jason was kalm en nonchalant. "Ik ga je martelen. Verscheidene uren lang in feite. Niets dat je doet of zegt zal me laten stoppen. Je kunt gillen en smeken zoveel als je wilt. Waarschijnlijk zul je een paar keer je bewustzijn verliezen. Maar dat zal me helpen je grenzen te weten te komen."

Chris beefde. Jason verstrakte zijn greep op de halsband rond de nek van de jongen. "Je moet bang zijn. Maar je zal leren om onbevreesd te zijn. Als ik wreed voor je ben, dan is het omdat ik verwacht dat je uitblinkt in elke wedstrijd. Je zult leren om pijn te verdragen. Je zult me niet teleurstellen. Ga voor dat rek staan."

Jason wees naar een metalen rek, ongeveer 1,80 meter hoog en 1,20 meter breed. Er hingen kettingen aan katrollen in de hoogste hoeken. Er was ook een paar kettingen aan de basis van het rek. Chris naderde het langzaam, als een jongen die naar zijn eigen noodlot loopt. Hij wist dat de kettingen op de vloer spoedig vastgemaakt zouden worden aan zijn enkelboeien, en dat zijn polsen aan de kettingen daarboven zouden hangen.

"Draai je om en kijk me aan."

Jason werkte snel en ketende Chris aan het rek. Hij stelde de katrollen zo in dat de armen van de jongen boven zijn hoofd opgeheven werden en wijd uitgestrekt naar de hoeken. Zijn voeten werden ongeveer een meter uit elkaar geplaats zodat de benen van de jongen wijd uitgespreid werden. Zijn enkels werden vastgemaakt. Chris kon zich nu niet meer bewegen en was uitgerekt over het rek. Jason trok de kettingen wat strakker aan, zodat de jongen gedwongen werd op zijn tenen te gaan staan en het lichaam van de dertienjarige nog meer werd uitgerekt. Zijn ribben waren duidelijk zichtbaar onder zijn huid. Met een klik werden de katrollen vastgezet. Chris kon nergens meer heen.

Jason pakte opnieuw de sleutelring uit zijn zak. Hij opende het hangslot van Chris' kuisheidskoker en haalde alles van hem af behalve de strakke metalen ring aan de basis van de lul en ballen van de jongen.

"Ik wil dat je lul hiervoor stijf is, jongen."

De dertienjarige kreunde en zijn penis verhardde onmiddellijk tot zijn volledige 15 cm erectie. Meer dan 15 cm eigenlijk. Chris bekeek met verbazing omlaag. Zijn lul was nog nooit zo hard geweest en zo groot, en zo dik. Zijn voorhuid was helemaal teruggetrokken en dat was nog nooit gebeurd. Zijn lul had een diepe donkerrode kleur. Sinds Jason de kuisheidskooi op zijn plaats had vastgesloten had hij voortdurend gelekt, en nu druppelde het voorvocht van het eind van zijn lul, een lange duidelijke sliert ervan hing omlaag tussen zijn benen.

Chris drong zijn heupen naar voren, in de vertwijfelde hoop dat Jason de wenk zou begrijpen en hem zou afrukken.

Jason begreep de wenk absoluut, maar hij negeerde de trillende erectie van de jongen. Hij wist dat de dertienjarige zo seksueel opgewonden was dat de lichtste aanraking aan zijn geslachtsdeel de jongen zijn kwak als een kanon zou laten schieten. Hij zou dat niet te laten gebeuren.

"Stout jongentje," zei Jason kijkend naar de heldere vloeistof die van de jonge tieners pijnlijk overvolle penis afdroop. "Je hebt absoluut geen zelfcontrole. Je zou je moeten schamen."

"Het spijt me," zei Chris met een kleur. "Ik kan het niet helpen. Ik moet zo nodig klaarkomen. Alstublieft. .. alstublief laat me spuiten."

Jason negeerde de smeekbede van de jongen en liep naar het kleine fonteintje in de hoek. Er was daar ook een toilet. Elk van de speciale trainingsruimten had er zo een. Hij vulde een papieren bekertje met water en pakte een fles pillen van het bureau en liep daarna weer naar de naakte jongen die vastgebonden was aan het metalen rek. Hij pakte twee kleine blauwe pillen.

"Open je mond en steek je tong uit."

Chris gehoorzaamde. Jason legde één van de pillen op de natte roze tong van de jongen en hield het bekertje aan zijn lippen.

"Slik."

De jonge Chris kon altijd al moeilijk pillen innemen. Hij hoestte en verstikte en moest hem bijna weer uitspugen. Hij hield hem in zijn mond, maar het water was al weg. Hij kon voelen dat de pil begon op te lossen. Hij keek met angstige ogen naar zijn trainer. Jason was verrassend zacht en geduldig.

"Niet zo'n goede pilslikker, hè? Dat is niet zo mooi. Neem de tijd en begin opnieuw."

Chris ontspande zich, kreeg weeer een slokje water en probeerde het opnieuw. Dit keer ging de kleine pil gelijk naar beneden. Jason liet speels zijn vingers door het blonde haar van de jongen gaan. "Goed gedaan. Nog ééntje."

Weer legde hij een pil op de tong van de jongen en hield het bekertje aan de lippen van de jongeling. Chris kreeg hem met de eerste poging naar binnen.

"Wat waren dat voor pillen?" vroeg de jongen. Hij kon de eerste nog op zijn tong proeven.

"Alleen maar iets om je bijnieren te stimuleren. Zij helpen je de pijn te weerstaan. Ze zorgen er ook voor dat je lul de komende uren stijf blijft, maar je zult niet in staat zijn te spuiten. Je neemt ze in voor elke wedstrijd en telkens wanneer ik je stijf wil hebben, zoals nu."

"Waarom, meneer?" vroeg Chris. "Ik begrijp het niet. Ik bedoel. ... waarom is het van belang of mijn lul stijf is of niet? Ik dacht. .. Ik bedoel dat ik dacht dat ik hem altijd zacht moest houden."

"De meeste tijd moet je dat. En je houdt hem zacht tot ik je anders beveel, of ik zal je straffen voor het hebben van een erectie. Maar bij sommige wedstrijden willen we dat alle jongens rondrennen met aardig stijve lullen. Je krijgt ook andere pillen, vanaf morgen als je bij de dokter bent geweest. Meest vitamine-supplementen. Maar je zult er ook één krijgen die je penis een stuk groter laat worden. Tegen de tijd dat je veertien bent, zal dat ding minstens 17,5 cm lang lang zijn in zachte toestand. Je zult 25 cm tussen je kleine haarloze benen hebben als je stijf bent."

"Verdomme!"

"Jouw contract staat ons toe om bepaalde minder belangrijke wijzigingen aan je lichaam aan te brengen. Jou een grote reusachtige lul laten krijgen is er daar maar één van. Je zult ook een paar piercings krijgen, maar pas over een paar maanden. Wij moeten je eerst africhten."

"Krijg ik werkelijk een 17,5 cm lul?" vroeg Chris. Dat vond hij absoluut geen probleem.

"Dat is de bedoeling. Ik kan me niet eens voorstellen hoe groot die van Josh uiteindelijk gaat worden."

Chris lachte. Hij plaagde zijn broertje vaak over zijn overmaatse lul. "Zolang die van hem maar niet groter wordt dan die van mij."

"Joshua's zal zeker langer worden dan die van jou, zelfs zonder het middel."

"Weet ik. Gelukkig klein jochie."

"Daar ben ik niet zo zeker van, jochie. Als er één ding is waarvan ik weet dat Hannah Dubose haat, is dat een kleine jongen met een grote worst. Josh staat een zeer ruwe tijd te wachten."

"Hij moet hier vijf jaar blijven," zei Chris.

"Hij zal een zeer goed getrainde jonge man zijn als hij weer vrij is. Maar dat is genoeg geklets van jou."

Jason verliet de aan het rek gekende jongen voor een paar minuten en selecteerde diverse dingen die aan de haken op de muur achter het bureau hingen. Gespannen lette Chris er op. Hij kon elk ding zien toen Jason ze op een wagentje legde. Alles was angstaanjagend. Jason reed het wagentje naar het rek en plaatste het direct voor het jongensslaafje.

Het eerste ding was een bal-prop. De bal was heel donker rood met riemen van zwart leer. Chris was bang. Hij zou gemarteld worden. Hij bood geen weerstand toen zijn trainer de rubberbal in zijn mond dwong. Hij was te bang om iets anders te doen dan het accepteren. Jason trok de leren riemen achter het hoofd van de jongen vast aan en gespte de prop vast. Chris ontdekte snel dat de bal zeer hard was. Natuurlijk had de dertienjarige nog nooit een mondknevel gedragen. Zijn broer had een opgerolde sok in zijn mond gestopt tijdens één van hun vastbindspelletjes, maar dat was de enige ervaring die hij had. Hij raakte in paniek en kronkelde in zijn boeien.

Jason gaf hem lichte klap in zijn gezicht. "Je kunt ademen, Nul-Zeven. Gebruik je neus. Zo is het goed. Wen eraan gekneveld te worden. Je zult dat ding vrij vaak dragen."

Chris knikte dapper en sloot zijn ogen en probeerde eraan te wennen dat hij alleen door zijn neusgaten adem kon halen.

"Kun je het aan?" vroeg Jason na een paar seconden.

Chris knikte.

"Ik zal geen langdurige verwondingen veroorzaken," zei Jason. "Ik ga je heel wat pijn doen." Hij wreef zijn handen over Chris' tepels, trok en draaide aan die kleine dubbeltjesgrote cirkels op de borst van de jongen. Niemand had hem ooit op die manier aangeraakt. Chris zelf had hun erotisch potentieel ook nog niet zelf ontdekt. Het was een les die hij op dit ogenblik leerde.

"Mmmmph," kreunde hij in zijn prop. Alle die aandacht aan zijn tepels leidde ertoe dat de lul van de jongen wild begon te trekken. Chris was zeker dat hij een orgasme kreeg, die bouwde zich op en bouwde zich op, maar net als Jason had gezegd, kon hij niet klaarkomen. Hij kon het niet. Hij wilde het wanhopig, maar hij kon het niet. Zijn lul trilde en sprong en had spastische schokken. Het gevoel was bijna overweldigend.

"Mmmmpphh!!" kreunde hij harder, zijn heupen heen en weer bewegend en trekkend aan zijn kettingen, wanhopig om zijn handen op zijn gefrustreerde lul te krijgen. Jason glimlachte met opzet en pakte een paar klemmen van de kar. Die waren met elkaar door een zilveren ketting. De trainer hield ze omhoog zodat de jongen ze kon zien.

"Deze gaan pijn doen. Maar het zijn werkelijk slechts de meest goedaardige."

De jonge tieners tepels waren nu hard. Jason pakte de rechter tussen zijn vingers en deed de metalen klem erop. Chris siste door zijn mondknevel en balde zijn vuisten. Jason herhaalde de procedure met de linkertepel van de jongen. Chris siste weer en uitte een hoge jammerklacht. Jason ging achteruit en keek voor ongeveer een kwartier naar de strijd van de jongen.

Als deze verondersteld werden goedaardig te zijn, vroeg Chris zich af hoe de werkelijk slechte zouden voelen. Zijn hele borst stond in vuur en vlam. Zijn tepels brandden. Telkens als hij ineenkromp of zich bewoog of een diepe ademteug probeerde te nemen verdubbelde de pijn, die door zijn jonge lichaam schoot als een elektrische stroom. Hij smeekte zijn trainer om ze weg te halen, maar het enige geluid dat door de bal-prop ontsnapte was woest onbegrijpelijk gegrom.

De duidelijke nood van de jongen negerend, werkte Jason een paar minuten aan de haarloze ballen van de dertienjarige, aanvankelijk masseerde hij ze zacht, maar daarnij kneep hij er hard en ruw in. Chris schreeuwde voor het eerst in zijn mondknevel.

De ballen van de jongen vasthoudend, selecteerde Jason een andere serie klemmen en plaatste deze op de gladde haarloze zak van Chris. Dit was verreweg niet zo pijnlijk als degenen op zijn tepels. Als Chris het niet had gezien, zou hij ze waarschijnlijk niets eens opgemerkt hebben. Twee klemmen werden verder vastgemaakt aan de lul van de jongen, één net onder de eikel, de ander verder naar onderen op de volledig ingetrokken voorhuid van de jongen.

"Een jongens voorhuid is erg gevoelig, Nul-Zeven. Wist je dat?"

Op dat moment was Chris net aan het ontdekken hoe gevoelig het was. De klemmen op zijn lul waren zwaarder en ruwer, de uiteinden waren getand, zodat ze meedogenloos in het orgaan van de jongen groeven.

Opnieuw ging Jason achteruit om Chris een kans te geven alle pijn te voelen. De lul van de jongen bleef zo hard zoals staal. Kleine aders begonnen nu rond de schacht te zwellen. Chris kreunde voortdurend en sloeg zijn hoofd van kant naar kant. De pijn was vreselijk, maar zijn lul was keihard. Het leek alsof hij elk moment kon exploderen. Nogmaals probeerde hij tevergeefs om klaar te komen door zijn heupen naar voren en naar achteren te gooien, maar dat deed hem geen goed. Hij was volledig opgericht, enthousiast om zijn dikke dertienjarige zaad te spuiten, maar volledig onbekwaam om het orgasme te bereiken. Hij vroeg zich af hoe lang die pillen zouden werken. Uren? Dagen? Weken? De gedachte om zelfs een paar dagen geen orgasme te hebben vervulde hem absoluut met afschuw.

Hij was zo verloren in zijn staat van seksuele opwinding en ontkenning dat hij niet opmerkte dat zijn trainer een aantal dunne draden vastmaakte aan de diverse klemmen op zijn jonge haarloze lichaam. Hij merkte niet dat deze draden vastgehaakt werden aan een kleine zwarte doos op de kar.

"Jongen!" zei Jason hard en sloeg Chris in het gezicht om aandacht te krijgen. "Opletten. Ik laat wat elektriciteit door de klemmen gaan. Neem één laatste diepe ademteug."

Chris gehoorzaamde en keek zijn trainer aan met totale angst. Jason draaide aan een schakelaar op de zwarte doos en een rood lichtje ging branden. Hij draaide aan een draaischijf die Chris helemaal niet kon zien, en drukte tot op een enkele witte knop.

Christopher Andrews gilde in zijn mondknevel. Zijn hele lichaam verstijfde, al zijn spieren spanden zich toen de stroom door zijn jonge 49 kg zware lichaam ging. Jason had het apparaat zo ingesteld dat het gedurende vijftien seconden korte strooomstootjes gaf. Hij had middelgroot voltage geselecteerd, genoeg om de jongen uitgelezen pijn te veroorzaken zonder gevaar voor enige ernstige langdurige schade aan dat fantastische knappe jongenslichaampje.

Jason experimenteerde met toenemde hogere voltages en steeds langere duur. Jonge Chris gilde nu erbarmelijk in zijn mondknevel, de tranen stroomden uit zijn blauwe ogen die van angst wijd open stonden, hij draaide en kronkelde in de kettingen die hem aan het rek bonden. Zijn penis bleef helemaal en pijnlijk rechtop.

Jason moet de gedachte van de jongen op dat ogenblik gelezen hebben. "Het zal je niet niet doden."

Op deze wijze werd Chris meer dan een uur lang gemarteld. Tot slot verminderde Jason het voltage tot het laagste niveau, maar stelde de doos zo in dat er een voortdurende stroom aan de tepels en geslachtsdelen van de jongen geleverd werd. Chris snikte. Speeksel stroomde van de bal-prop over zijn kin, snot liep uit zijn neus, het uiteinde van zijn lul scheidde een voortdurende stroom voorvocht af. Er lag al een kleine plasje op de vloer tussen de voeten van de jongen.

"Je bent smerig, jongen," zei Jason. "Tijd om je schoon te maken."

De man liep achter hem uit zijn blikveld. Chris hoorde het gepiep van een kraan die opengedraaid werd. Hij gilde toen de sproeikop die zich recht boven het metalen rek bevond (die hij niet eerder had opgemerkt) openging en een regelmatige stroom koud water over zijn naakte lichaam liet regenen. Na een paar minuten werd het een beetje warmer, maar het werd eigenlijk niet echt warm. Jason liet de stroom water en de stroom van elektriciteit beide nog eens dertig minuten lopen, de arme jongen op het rek folterend. Zelfs nu het koele water over zijn gladde naakte huid liep, bleef de penis van de dertienjarige rechtop naar zijn buik wijzen. Hij was nu al bijna drie uren hard, en hij niet dichter bij een orgasme dan toen het begon.

Jason zat aan het bureau, notities intypend in het dossier van de jongen terwijl Chris bleef snikken en lijden. Na nog eens tien minuten, stond Jason op en schakelde de elektriciteit uit. Het water liep nog. Hij koos een tawse [Schots strafmiddel, soort leren riem met twee staarten, DV] van de haken op de muur achter zijn werkstation. Chris had zijn ogen dicht, zijn hoofd van uitputting omlaag. Hij zag het niet. Jason liep achter hem. De jongen z'n kont was een perfect en prachtig doel. Jason ranselde hem ruim dertig minuten, wat een nieuwe ronde schreeuwen aan de schorre keel van de jongen ontlokte.

Chris was op dat punt werkelijk in een andere wereld verloren. Hij kon niets horen of begrijpen wat Jason tegen hem zei. Alles wat hij wist dat hij pijn had en dat hij heel erg graag wilde dat het stopte zodat hij naar zijn kleine cel terug kon gaan en gaan slapen. Zijn lul begon uiteindelijk leeg te lopen, vreemd genoeg bleef zijn wanhopige behoefte om te spuiten.

Uiteindelijk werd de tawse opzij gelegd en werd het water uitgedraaid. Chris hing nu aan de kettingen, onbekwaam om van zichzelf te staan. Jason liep om hem heen en ging voor hem staan.

"Kijk me aan, Nul-Zeven."

Chris opende zijn vermoeide ogen.

"Je was vanavond heel dapper." Hij reikte achter het hoofd van de jongen en gespte de riem los die de bal-prop vasthield. Chris spuwde het gehoorzaam uit. Jason nam een moment om over de pijnlijke kaak van de jongen te wrijven. "Ik breng je nu terug naar je barak."

"Mag ik. .. mag ik slaaapen?"

"Ja. Ik zal ze zeggen om je eerst een kleine snack te geven. Je hebt het verdiend."

"Dank u, meneer."

Chris liet zijn hoofd vallen. Toen alle kettingen waren verwijderd moest Jason de jongen aanvankelijk vasthouden,. Zodra de jonge tiener op zijn eigen onvaste voeten kon staan, deed Jason vlug de kuisheidskoker weer aan de jongen en klikte het hangslot dicht. De pillen waren uitgewerkt en de 10 cm van Chris' gemartelde penis waren nu vrij slap. Het verhardde niet eens toen de metalen kooi eromheen werd gesloten.

"Goede jongen," zei zijn trainer. "Houd hem zacht totdat je gaat slapen."

Chris was zo volkomen uitgeput van zijn beproeving dat hij geen probleem had Jasons bevelen op te volgen. Toen hij in naar barak teruggekomen was, werden zijn boeien en zijn halsband verwijderd. Alleen de kuisheidskoker bleef zitten. De jongen zat naakt aan de tafel en kreeg zijn snack, een stukje kaas, wat crackers en een appel. Alle andere jongens waren al in hun cellen opgesloten. Jason speelde met het haar van de jongen, het enige teken van genegenheid dat hij ooit leek te geven.

"Ga direct slapen, jongen. Direct na het ontbijt krijg je het medische onderzoek."

"Ja, meneer," zei Chris, nauwelijks luisterend. Hij was te bezig met het opeten van zijn zoete appel en het genieten van zijn speciale snack.

"Niemand van de andere jongens heeft vanavond extra voedsel gekregen, dus dit is ons geheim, o.k.?"

Chris knikte en geeuwde tussen de happen.

Jason sprak de enkele dienstdoende bewaker aan. "Zorg ervoor hij naar de badkamers gaat en zijn tanden poetst. Het is hem niet toegestaan om hard in dat ding te worden tot hij ligt. Als zijn lul stijf probeert te worden, meld dat morgen dan aan me."

Jason verliet barak en wandelde op zijn gemak door de warme tropische avond naar zijn woning op het terrein van het personeel. Daar was airconditioning en wachtte een goede fles wijn op hem. Zijn eerste dag met Jongen Nul-Zeven was zeer goed verlopen. De jongen werd een ster, geen twijfel mogelijk.

Chris werd naar de badkamers gebracht toen hij klaar was met eten. De bewaker lette op hem toen hij op het toilet zat en piste. Hij probeerde te poepen, maar het kwam niet. Hij kreeg een tandenborstel met zijn nummer erop en stond voor de wastafel zijn tanden te borstelen. Hij zag zichzelf in de spiegel. Zijn gezicht was vuil en bevlekt met ranen. Zijn haar was nat en verward.

'Verdomme, ik zie er als shit uit.'

En hij voelde zich precies even vreselijk als hij eruit zag.

De jongen werd naar zijn cel gemarcheerd en zachtjes naar binnen geduwd. Hij mocht op zijn bed gaan liggen voor de stevige stalen deur gesloten werd en de kleine ruimte in duisternis achterbleef. Chris was dankbaar dat zijn halsband en de boeien afgedaan waren, alhoewel hij wist dat over een paar korte uren hij ze weer zou dragen. Hij rekte zich op zijn matras uit en trok het dunne laken over zijn middel. Zijn lul was nog zacht in de kuisheidskoker. Hij was daarmee gelukkig. Voor het eerst sinds hij elf jaar oud was, wilde hij zelfs niet over het stijf worden denken. Alles wat hij wilde was slapen, en dat gebeurde dan ook vrijwel onmiddellijk.

'Ik denk dat ik een grote fout gemaakt heb,' was de laatste bewuste gedachte van de jongen.

Hoofdstuk 8.

Chris werd een paar uur later wakker. Hij lag op zijn zij. De cel was schemerig, het enige licht kwam door het versperde en van een zwaar scherm voorziene raam. Zijn tepels waren nog pijnlijk en er was een doffe pijn in zijn lul en ballen. Hij had er een beetje op gehoopt wakker te worden en dat alles een droom was geweest. Het was het niet. Hij was nog een slaaf. Hij was opgesloten in een kleine betonnen cel. Er was geen manier dat hij eruit kon komen. Hij draaide op zijn rug en drukte zich met zijn ellebogen omhoog. Chris' lul was half-hard in de kuisheidskoker. Hij voelde net de spijkertjes die in de dikke schacht van zijn mannelijkheid drukten, een voortdurende en pijnlijke herinnering aan het feit dat hij geen erectie zonder toestemming van Jason mocht hebben.

De dertienjarige lekte nu voortdurend voorvocht, zelfs als zijn penis zacht was. Hij voelde feitelijk de dunne kleverige vloeistof die langzaam een uitweg uit zijn lul vond. Het was geen onplezierig gevoel, wel bizar. Chris begreep niet waarom de kuisheidskoker zijn lul vochtig en lekkend hield, maar hij was zich er wel van bewust dat zijn lul de volgende drie jaar opgesloten zou zijn en zou druipen zoals nu. Hij reikte omlaag en friemelde aan het hangslot, trok aan aan de metalen kooi die zijn nu zachte 10 cm omsloot. Hij kon zijn ballen nog aanraken. Zij waren pijnlijk en gezwollen en deden zeer. De metalen ring aan de basis van de geslachtsdelen van de jongen, die de kuisheidskooi op zijn plaats hield, had als toegevoegd effect dat de rijpe dertienjarige ballen van de jongen omhoog uit zijn lichaam gedwongen werden, zodat ze altijd een geile vertoning opleverden.

Hij wilde zo wanhopig te spuiten en zijn ballen waren zo pijnlijk van de marteling. Hij besloot dat het het beste was zichzelf helemaal niet aan te raken, zelfs niet in de privacy van zijn donkere kleine cel. Hij schopte het laken weg en stond op. Er was nog geen meter ruimte tussen zijn bed en Alexei's. De jongere jongen lag diep in slaap op zijn rug die, zijn mond hing open en zijn borst ging op en neer. Chris liep naar het raam. Er waren ijzeren tralies aan de buitenkant, en een dik gaas aan de binnenkant. Het gaas maakte het moeilijk om naar buiten te kijken, of voor het licht om binnen te komen, maar Chris merkte als hij zijn neus tegen het gaas drukte, het gaas leek te verdwijnen en hij naar buiten kon kijken. De jongen stond daar en kruiste zich zijn armen op de betonnen vensterbank.

Het regende. Een zachte lichte motregen. Er was geen glas in het raam, zodat er een warm briesje in kleine ruimte kon blazen. Het voelde goed op de naakte huid van de jongen. Chris kon het drie meter hoge hek zien dat de barak omringde. Er waren lampen op houten palen om het gebied rondom het hek te verlichten. Het scheermesdraad blonk in het bleke ziekelijke gele licht. Chris had eigenlijk nog niet aan een ontsnappingspoging gedacht, maar het uitzicht uit het raam versterkte het feit dat hij een slaaf was en dat deze kleine cel voor de volgende drie jaar zijn huis zou zijn.

Alexei bewoog zich en riep iets in het Russisch. Hij draaide op zijn zij en probeerde weer te slapen, maar de twaalfjarige ervoer dezelfde frustratie die jonge Chris had gewekt. Hij vloekte in zijn moedertaal en stond op. Hij ging naast Chris bij het raam staan, met zijn armen gekruist op de vensterbank, net zoals de oudere jongen.

"Ik houd niet van dit ding," zei hij terwijl hij met zijn handen over de roestvrij stalen kooi om zijn lul streek.

"Dat is ook niet de bedoeling," klaagde Chris. "Lekt jouw lul?"

"Da. Het houdt niet op."

"De mijne ook."

"Bent je. .. o.k.?" vroeg Alexei.

"Zo'n beetje."

"Wat deed hij met je?"

"Daar wil ik liever niet over praten, goed?"

"Da."

"Als je je neus tegen het gaas drukt, kun je naar buiten kijken."

Alexei probeerde het, ging weer naar achteren en glimlachte naar de oudere jongen. Hij voelde zich werkelijk gelukkig om gekoppeld te zijn met die leuke, koele Amerikaan, om diverse redenen. Hij drukte zijn neus opnieuw tegen het gaas en bleef dat een tijdje doen. Er was 's nachts niet zo veel buiten te zien, alleen maar het hek en de scheermesdraad, maar het was weer iets anders dan de dichte grijze muren.

"Het regent," sprak Alexei.

"Dankje, genie," lachte Chris. "Dat had ik al uitgevonden toen jij nog sliep."

Chris keek opnieuw naar buiten en de jongens stonden er voor een paar minuten, hun schouders raakten elkaar lichtjes. Chris stootte Alexei speels aan en de jongere stootte terug. Zij gingen met dat kleine wedstrijdje een tijdje door, toen voelde Chris de hand van Alexei op zijn schouder. Hij ademde diep en ontspande zich. Alexei bewoog zijn hand omlaag langs de zachte kromme van rug van de de dertienjarige. Zijn aanraking was licht en schuchter. Chris plaatste zijn hand tussen Alexei's schouders. De huid van de twaalfjarige was warm en zacht. Zonder er feitelijk bij na te denken bewoog Chris zijn hand omlaag, net als Alexei had gedaan. Beide jongens hadden nu hun handen op elkaars billen.

Zij giechelden en wiebelden hun kontjes voor elkaar. Nooit had Chris een andere jongen in het echt op deze manier aangeraakt of was zo aangeraakt. Hij en Josh hadden gespeeld zoals broers doen, maar dit voelde op de een of andere manier heel anders. De twee jongens onderzochten elkaar schuchter, elk genietend van de zachte aanraking van de ander. Chris vond de bilspleet van Alexei en liet er een enkele vinger langs in de lengte langs gaan. Alexei zuchtte en spreidde zijn benen een beetje verder uit. Chris begreep het en werkte zijn vinger een beetje dieper naar binnen. Het kostte hem een minuut om de opening van de twaalfjarige te vinden. Hij ging achter Alexei staan en plaatste zijn andere hand op de schouder van de jongere jongen. De bovenkant van het Alexei's hoofd kwam tot aan Chris' kin. Hij kon het vochtige zweterige haar van Alexei ruiken. Hij liet zijn vinger tegen het gat van de jongen rusten en drukte er zacht tegen. Chris wist hoe goed het voelde als hij zichzelf daar vingerde. Hij duwde een beetje harder. En toen voelde hij zijn vinger naar binnen gaan in de kont van de andere jongen. Alexei hijgde en zuchtte gelukkig en leunde achterover tegen hem.

Alexei's stem was een zacht hoog gefluister in de nacht. "Zou je .. zou je seksdingen met me willen doen. .. als we deze dingen niet moesten dragen?"

"Ja," zei Chris. "Ja."

Alexei bewoog naar voren en Chris liet zijn vinger uit de kont van de jonge Rus glijden. Hij kon niet geloven waar die vinger zojuist geweest was. Hij had dat nog nooit met Josh gedaan. Hij had er zelfs nooit over gedacht dat met Josh te doen.

"Mijn lul probeerde stijf te worden," verklaarde Alexei.

"Het is o.k. Ik denk dat we maar weer moeten gaan slapen, huh?"

"Da. Slapen."

De twee jongens keerden naar hun bedden terug. Hun speelse verkenning had niets gedaan om de spanning en de frustratie te verlichten die tussen hun jonge benen opgebouwd was. Alleen door hun pure uitputting waren ze in staat om tenslotte in een onrustige slaap te vallen. Chris wist dat als hij wakker werd al die gevoelens er nog steeds zouden zijn, en dat zijn lul nog steeds als een druppelende kraan zou lekken.

Precies om acht uur 's morgens werden de stalen deuren van de jongenscellen ontsloten en opengegooid.

"Wakker worden, jongens!" schreeuwde de matron. "Op je voeten en voor je deuren! Laat ons niet binnen moeten komen om je te halen."

Tien vermoeide naakte jongens stapten uit hun cellen, de slaap uit hun ogen wrijvend en geeuwend. Magere, gespierde, haarloze kleine lichamen stonden tentoongesteld voor de matron en haar bewakers. Alle jongens waren bevrijd van hun halsbanden en boeien voor de nacht, maar allen droegen nog nog hun kuisheidskokers of -gordels.

"Handen achter je hoofden," beval de matron.

De rij jongens gehoorzaamde onmiddellijk.

"Naar de badkamers, kleintjes, als de wiedeweerga."

Met hun handen achter hun hoofden gevouwen haastten de jongens naar de badkamers, begeleid door vier bewakers. Er waren maar drie toiletten in de barak, zodat de jongens zich om beurten moesten ontlasten terwijl de anderen toekeken. Alle jongens, zelfs de ouderen, werden gedwongen om over het toilet te hurken. Nadat gisterenavond gebleken was dat ze tamelijk slecht konden richten, werd het hen niet toegestaan om staande te plassen.

Chris ging in de eerste groep. Hij ging behoedzaam zitten, want zijn kont was nog pijnlijk van het pak ransel dat Jason hem nog geen acht uur geleden gegeven had. Zijn blaas barstte bijna, maar hij kon moeilijk beginnen met de bewakers en alle andere jongens die naar hem keken en wachten. Eindelijk voelde hij een sterke stroom pis door zijn lul komen en hoorde het in de kom spatten. Pissen met een metalen kooi om zijn lul was een interessante ervaring. Het leek eeuwen te duren voor hij klaar was. Hij probeerde te poepen. Hij wist dat hij nodig moest, want er waren twee volledige dagen voorbij, maar hij kon het niet doen.

"Kom op, Nul-Zeven," zei één van de bewakers, "doe je boodschap en ga er vanaf."

"Ik probeer het, meneer. Ik kan 't niet."

"Ik zal dat aan je trainer moeten melden."

Er was niets dat Chris daaraan kon doen. Hij stond ellendig op en maakte plaats voor de volgende jongen. Hij werd naar de doucheruimte gebracht en opnieuw verteld om met zijn handen achter zijn hoofd te gaan staan. Gabriel en Phillipe stonden er al te wachten.

Het leek Chris een eeuwigheid te duren voor alle jongens klaar waren op het toilet. Josh ging als de allerlaatste jongen. Het was ondraaglijk voor hem om te blijven staan en wachten en te zien hoe alle anderen zich verlichten terwijl hij zijn ochtendpis op moest houden. Toen alle jongens op een rij in het doucheruimte stonden, de handen gevouwen achter hun hoofden, gingen de matron en twee bewakers de rij af en droegen elke jongen op zijn benen uit te spreiden zodat zij de kuisheidsapparaten konden verwijderen.

Een voor een werden de geslachtsdelen van elke jongen bevrijd van hun strakke beperkingen. De oudste jongens was hun lulkooi afgedaan samen met de spijkerring en alle noodzakelijke stukjes en ringetjes die dat ding zo nauw passend maakten. De stalen ringen bleven echer stevig op hun plaats rond hun jonge geslachtsdelen. De drie jongste jongens werden hun leren riemen met de eraan bevestigde metalen platen afgedaan. Het apparaat van elke jongen werd in een stoffen zak met zijn nummer gedaan. De zakken werden op haken aan de muur tegenover de douches gehangen.

"Houd die kleine lulletjes zacht," waarschuwde de matron hen.

Met hun geslachtsdelen ontdaan van die ruwe apparaten, hadden alle jongens het erg moeilijk om aan dat bevel te gehoorzamen. Chris en enkelen van de oudere jongens vertoonden duidelijk signalen van opwinding, ze hadden een halfstijve en het voorvocht glinsterde op de uiteinden van hun jonge tienerlullen. De tienjarige Miles toonde al een aardig kleine besneden stijve, alle zeven centimeter ervan, rechtop uitstekend uit zijn haarloze kruis en eerder vermakelijk op en neer buigend. De arme kleine Josh met zijn niet-zo-kleine lul was de ergste overtreder, zijn elfjarige orgaan sprong in een paar seconden op tot zijn volledige overmaatse 14,5 cm.

"Het spijt me, mevrouw," zei hij met een rood gezicht, toen de matron naar hem keek.

"Jullie trainers hadden jullie jongens beter moeten leren hoe je jezelf moet beheersen. Ik wil niet dat jullie die vieze troep over mijn vloer spuiten."

"Het spijt ons, mevrouw," zeiden alle tien jongens in koor.

De bewakers overhandigden elke jongen een dun washandje en een kleine fles blauwe desinfecterende gel-zeep.

"Ga onder de douches. Jullie hebben vijf minuten om je te wassen," verklaarde de matron. "Zorg ervoor schoon dat je tussen je tenen en achter je oren schoon bent. Ook wil ik jullie kleine kontjes schoon zien. Je mag je geslachtsdelen niet aanraken. Daar zullen wij voor zorgen. Als je klaar bent, ga dan een stap vooruit en houdt je handen langs je zijden.

Er waren tien sproeikoppen, telkens 60 cm uit uit elkaar. De jongens stapten eronder en de matron draaide de hoofdkraan open. Koud water spoot over hun jonge lichamen. Zij sputterden en rilden. Josh' erectie verdween bijna onmiddellijk.

"Inzepen, vuile dieren," schreeuwde de matron boven het geluid van de schreeuwen en gillen van de bevriezende tandenklapperende jongens.

Het desinfecteermiddel rook vreselijk. De jongens schrobden zich snel af om zo gauw mogelijk aan de ijzige besproeiing te ontkomen. De matron stond dat niet toe.

"Terug onder het water. Was je haar."

Na net twee minuten stapten de eerste jongens voorwaarts, de waterdruppeltjes glinsterden op hun gladde haarloze huid. Geen jongen bleef de volledige vijf minuten onder de douche staan. Alexei was als laatste klaar.

Met de net-schoongemaakte jongens op een rij en wachtend, deden de bewakers latex handschoenen aan, spoten ontsmettingsmiddel op een spons en schrobden krachtig de lul en de ballen van elke jongen. Chris, Josh, Alexei, Ian, Illya en Phillipe waren allen onbesneden en moesten de verdere vernedering verdragen dat hun voorhuid ruw teruggetrokken werd en schoongemaakt. Geen van de jongens kreeg een erectie tijdens deze beproeving.

De stoffen zakken met de kuisheidsapparaten van de jongens werden om hun nek gehangen en de naakte knapen werd bevolen terug te gaan naar de gemeenschapsruimte. Zij gingen aan de tafel zitten op dezelfde krukken als de vorige avond.

De broers Andrews waren gelukkig om elkaar weer te zien. Chris merkte voordat Joshua naast hem ging zitten dat de billen en de rug van zijn broertje met dunne vurig rode strepen waren bedekt. Hij vroeg zich af wat Josh' trainer precies met hem had gedaan.

"Heilige shit, Josh. ..!" riep Chris uit toen hij de goed-gestreepte rug van de elfjarige van dichtbij bekeek.

"Ik weet het," zei Josh zacht. "Zij raakte me echt hard. Maar ik heb niet geschreeuwd."

"Wow. Dan deed je het beter dan ik. Ik huilde als een baby. Maakte zij dat je lul de gehele tijd hard was? Jason deed dat met mij."

Josh keek zijn broer verward aan. "Nee. Zij heeft zelfs mijn gordel niet afgedaan."

"Ik wilde zo graag spuiten. Nog steeds."

"Ik ook."

Chris lachte naar zijn broertje. "je kunt zelfs nog niet spuiten, jochie. Voor jou is het anders."

"'t Is niet anders."

"Welles."

"Nietes."

De ruzie van de broers werd plotseling afgebroken door ontbijt. Opnieuw stelden de jongens zich in een rij op voor de maaltijdkar, volledig naakt met hun kuisheidsapparaten in een zak om hun nek hangend. Alle ogen lichtten op toen ze zagen wat er op de dienbladen lag. Eieren en pannenkoeken, een sinaasappel, en twee stukken bacon, het enige echte vlees dat de jongens dagelijks kregen. Zij waren uitgehongerd en verslonden allemaal hun ochtendmaaltijd in een mum van tijd.

Om negen uur kwamen hun trainers aan. Elke jongen stond in de houding terwijl zijn trainer de ijzeren halsband rond zijn nek sloot en de dikke zware boeien aan hun slanke polsen en enkels deed. De jongens kregen toen hun kuisheidsapparaten weer aan.

De matron gaf elk van de trainers een kort rapport over het gedrag van hun jongen in de barak. Hannah Dubose werd verteld over de beschamende erectie van de jonge Joshua. In feite kregen de meeste jongens een slecht rapport wat dat betreft want elk van hen had minstens een half-harde lul getoond toen de kuisheidsapparaten waren verwijderd. Alleen Daniel O'Hanlon was erin geslaagd om zijn penis volledig zacht te houden.

"Tien minpuntenvoor Joshua," kondigde Jason Sanborne aan, "en twee minpunten voor de rest van jullie. Nul-Vijf, jij krijgt geen punten omdat je hem zacht gehouden hebt, want dat was wat je moest doen."

Jason verklaarde het puntensysteem. "Wanneer je een regel overtreedt, gebrek aan eerbied toont of ongehoorzaam bent of bij een opgedragen taak bijzonder slecht uitvoert, krijg je minpunten. Elke keer als je een evenement of wedstrijd wint, of je trainer op een uitzonderlijke manier tevreden stelt, verdien je pluspunten. Je zult allen leren dat het veel gemakkelijker is om minpunten te verdienen dan pluspunten. De meesten van jullie zullen het grootste deel van de tijd negatief staan. Aan het begin van elke week, zal de jongen met de laagste score een speciale kastijding en straf ontvangen. De twee jongens met de hoogste scores krijgen een beloning. Aan het eind van de maand zal de laagste jongen een kleine lichaamsmodificatie krijgen als herinnering aan zijn slechte gedrag en prestaties."

"Wat betekent mofidicatie?" vroeg de tienjarige Miles onschuldig, schuchter zijn hand opheffend.

"Een modificatie," verbeterde Jason hem zacht. "betekent voor jullie dat wij een piercing in bepaalde delen van je lichaam aan zullen brengen, of een tatoeage of een brandmerk. Verscheidene van jullie hebben al een oorring. Je zou ringen ook in andere delen van je lichaam kunnen krijgen."

De jongens konden vermoeden over welke delen Jason sprak en brachten snel hun benen bij elkaar, meer dan een paar van hen klemden hun handen over hun geslachtsdelen voor ze zich herinnerden dat dat verboden was.

Jason ging verder. "Jullie contracten staan ons toe om dat met jullie te doen onder bepaalde beperkingen. Julle zullen de volledige tijd dat je op dit eiland bent moeten leven met de modificatie waartoe je veroordeeld bent, maar elke wijziging is omkeerbaar. Niemand van jullie zal permanent beschadigd worden. Dat tegen jullie belangen en die van het bedrijf. Ik zei dat deze procedures klein zouden zijn, maar klein is niet altijd pijnloos. Vertrouw er maar op dat niemand van jullie de verliezer van de maand wil zijn."

De jongens rilden, vooral Josh die snel uit zijn hoofd berekend had dat hij al acht punten achter iedereen stond. Hannah krulde twee vingers om de ring op de halsband van de elfjarige. "Ik zal je niet voor je erectie van vanmorgen straffen. Dat bewaren we voor het eind van de week. Ik weet dat je het nog wel een paar keer gaat verpesten."

"Dat zal ik niet, mevrouw," zei Josh, haar omhoog aankijkend met ernstige vochtige ogen. "Ik beloof dat ik het beter zal doen."

"Wij zullen zien."

De matron informeerde Jason ook over het onvermogen van Christopher om het toilet te gebruiken. "Dat zal de dokter zeker behandelen," zei zijn trainer.

Weer werden de jongens met hun halsband aan hun partners geketend. Zij werden uit de barak gemarcheerd, één team per keer met hun trainers achter hen lopend met de prik in de hand. Het was al heet en vochtig, de ochtendzon brandde in een wolkenloze hemel. De cameraploegen waren buiten het hek om de de tien jongens te filmen toen zij in ketens voorbij marcheerden. Alle jongens lieten hun hoofden hangen. Geen van hen wilde in de camera kijken. Chris was opgewonden geweest over het vooruitzicht om een TV-ster te worden. Plotseling leek dat toch eigenlijk niet zo iets moois.

De trainers leidden hun jongens naar het trainingsgebouw. Daar kregen zij hun programma's voor de dag te horen. Chris en Alexei waren het eerste team dat voor onderzoek naar de dokter gebracht zou worden. Hun trainers weigerden om precies te zeggen wat er onderzocht ging worden, of hoe. De twee jongens waren zeer zenuwachtige jongemannen toen zij buiten de deur van de medische afdeling stonden te wachten tot de dokter en de verpleegsters alles voor het eerste onderzoek van de dag klaargezet hadden.

Drie andere teams werden toegewezen aan trainen met gewichten. David en Josh werden door hun trainers naar buiten gebracht. Ze moesten de hele ochtend hardlopen over het marathonparkoers dat over het volledige eiland liep. De valstrik, natuurlijk, was dat zij die in looppas moesten maken terwijl hun kettingen nog droegen. Geketende enkels. Geketende polsen. En de twee jongens waren bij hun halsbanden aan elkaar geketend. De kleine 1,35 meter lange Josh viel bijna onmiddellijk en werd een meter meegesleept voor David realiseerde wat er gebeurd was.

"Shit," zei de oudere jongen, ronddraaiend en de kleine jongen oppakkend. De knieën van Josh waren al geschaafd. "Luister, jongen, je moet vol houden of het zal een bloedige zooi worden."

"Loop verdomme niet zo snel," zie Josh. "Jou benen zijn tweemaal zolang als die van mij."

"Mijn lul ook," grijnsde de veertienjarige.

Josh staarde naar hem. Dat was een volsagen leugen. Voor zijn leeftijd had David eigenlijk één van de kleinste penissen in de groep. "De mijne is al groter dan die van jou, en ik ben pas elf. Zo wie heeft dus echt de kleinste worst?"

David was helemaal geen gemene jongen, maar heel angstig en werkelijk bang voor wat er zou kunnen gebeuren als hij en Josh het niet goed deden. "Het spijt me, jongen," zei hij en hielp het vuil en de modder van de benen van Josh te vegen. "Alles is alleen zo rot nu."

"Ik weet het. Laten we hardlopen, o.k.?"

"Ja."

Met 30 cm lengteverschil was het moeilijk genoeg voor de twee jongens om te lopen, laat staan te rennen terwijl ze aanelkaar geketend waren. Maar na een paar valse starts en struikel- en valpartijen, en een bloedende gestoten knie voor Josh, begon het te lukken. Josh moest zijn benen een stuk sneller bewegen om bij te blijven bij de lange bevallige passen van de veertienjarige David, maar hij was een stevig gespierd klein jongetje en het worstelen had hem heel wat uithoudingsvermogen gegeven. Hij spande zich naast zijn partner in en spoedig renden de twee jongens over de afmattende en verraderlijke parkoers met een redelijke snelheid. Hannah en Davids trainer reden zes meter achter de jongens aan in een terreinwagen. Dichtbij genoeg om de twee jonge slaven gemotiveerd te houden, maar ver genoeg dat ze hen niet over hen heen zouden rijden als zij weer vielen.

Michella, wiens mening over mannen zelfs nog iets ruwer was dan die van Hannah, schreeuwde naar de jongens een voortdurende reeks vernederende beledigingen en dreigementen van straf als zij er niet in zouden slagen om een fatsoenlijk tempo te houden. De twee jonge vrouwen kusten elkaar hartstochtelijk bij meer dan één gelegenheid, genietend van het zicht op de twee naakte haarloze geketende jongens die voor hen renden.

***

Bij de trainingsruimte werd de deur van het hospitaal geopend door een vrouw van de leeftijd van Chris' mam. Zij droeg een witte laboratoriumjas met het XB1-embleem op de schouder.

"Wij zijn klaar," zei ze starend naar de twee naakte jonge tieners. "Je kunt hen nu binnen brengen." Jason en Natasha duwden hun jongens vooruit. Geen enkele jongen vindt een bezoek aan de dokter leuk. Chris en Alexei zouden deze in het bijzonder absoluut niet leuk vinden.

De medische afdeling bestond uit een privékantoor van de dokter en een grote onderzoeksruimte met twee vlakke metalen onderzoeksbedden en twee rare metalen stoelen met leren vulling die er voor Chris uitzag als eentje die je bij de tandarts zou vinden. Er stonden kasten met glazen deuren langs de muren. Chris kon zien dat er allerlei soorten flessen en gereedschappen in stonden. Er was een wastafel voor de dokter en haar team van verpleegsters om zich te wassen. Er was ook een toilet in de hoek en een andere open douche die niet meer was dan een afvoer in de betegelde vloer en een sproeikop die vanuit de muur boog.

Chris had het gevoel dat hij opnieuw moest gaan douchen in het zicht van iedereen. Hij was nooit een overdreven bescheiden jongen geweest, maar hij was opgegroeid met het gekke idee dat als je een douche nam, er een deur en een gordijn zou moeten zijn tussen je blote billen en buitenwereld.

Er waren drie andere mensen in de ruimte, allemaal in dezelfde witte laboratoriumjas en allemaal jonge vrouwen, die net van school kwamen. De oudste van hen was pas twintig, jongste achttien. Al deze vrouwen en twee naakte jongens in één en dezelfde ruimte. Het was meer dan Chris en Alexei konden verdragen en instinctief bedekten zij zichzelf.

"Niets daarvan, jongens," zei Natasha met haar dikke Russische accent en sloeg hun handen weg van hun kruis.

"Je weet waar je handen moeten zijn," voegde Jason toe. "Dat zijn twee minpunten voor elk van jullie."

Chris en Alexei kreunden in protest maar vouwden snel hun handen achter hun hoofden.

"Kom op, jongens," zei de dokter. "Je hoeft niet verlegen te zijn Wij kennen toch spoedig genoeg elke centimeter van jullie lichaam."

De twaalf- en de dertienjarige jongens bloosden en stapten naar het midden van de onderzoeksruimte. De arts stond tussen de twee metalen tafels. Haar drie medewerkers stonden aan haar beide zijden.

"Mijn naam is Allison Trench. Ik ben een arts gespecialiseerd in de speciale behoeften van jonge jongens. Jullie moeten me als 'mevrouw' aanspreken. Dit zijn mijn medewerkers," zei ze wijzend naar de drie jonge vrouwen naast haar. Chris had reeds uitgevonden dat hij homo was, maar hij merkte toch op hoe leuk de drie jonge vrouwen waren. Allison Trench zag er overigens ook niet slecht uit, voor een dokter. "Jullie moeten hen met 'juffrouw' aanspreken en je moet hen met dezelfde eerbied behandelen als je je trainers doet. Wanneer je in deze ruimte bent, doe je precies wat wij zeggen, is dat begrepen, jongens?"

"Ja, mevrouw," antwoordde het jonge paar snel met hun jonge zachte en bange stemmen.

"Oh, wat zijn ze beleefd," zei één van de medewerkers van Trench. Zij had bruin haar, dat in een staart gedragen werd. Zij droeg een ID-kaart waarop haar voornaam Karin stond.

Één van anderen, een blond die jonger dan de rest leek, liep naar de twee jongens. "En zij zien er zo leuk uit met hun kleine lulletjes in die kuisheidskooien."

Chris' adem stokte toen de vrouw haar hand tussen zijn benen plaatste en met zijn strak ingepakte penis speelde en zijn ballen met één vinger kietelde. Chris was de tel kwijt van het aantal mensen dat in de laatste twee dagen zijn jongensdelen had aangeraakt. Het was zo beschamend om je lul opgesloten en op zo'n manier zichtbaar te hebben. Zijn privédelen waren plotseling zeer openbaar geworden. Iedereen die maar wilde kon hem daar aanraken en er was niets dat hij eraan kon doen.

"Arme kleine jongen," zei de jonge vrouw. "Je kunt niet hard worden in dat ding, hè?"

"Nee, juffrouw," hoorde Chris zichzelf antwoorden terwijl het bloed naar zijn oren stroomde zoday die donker karmozijnrood werden.

"Kijk eens naar zijn oren, Anna," zei Karin zei, "ik denk dat je hem in verlegenheid brengt."

"Doe ik dat?" vroeg de blonde die kennelijk Anna heet zoet terwijl haar vingers nu speels door het sprietige blonde bosje van Christophers schaamhaar kroelden. "Deze heeft al wat haar rond zijn lul," vertelde ze de anderen. Chris' schaamhaar was zo licht en zo dun dat je het wellicht zou kunnen missen, ofschoon Chris alles vreselijk vernederend vond.

"Wacht, die kleinere heeft ook wat, zie je," zei Karin wijzend naar het kruis van de twaalfjarige Alexei. "Maar een paar haartjes, maar zij zijn een stuk donkerder."

"Straks hebben we de tijd om hen grondig te onderzoeken," vertelde Trench haar al te enthousiaste jonge verpleegsters. Zij keerde zich toen tot de twee jongensslaven.

"Wij zullen jullie een volledig fysiek onderzoeken, en ik bedoel volledig," zei zij met een snaakse glimlach. "Maar eerst, ben ik bang, moeten wij al het haar van jullie lichamen verwijderen. .. "

"Alles, mevrouw?" fluisterde Chris.

"Het haar op je hoofden mag je houden, maar dat is dan het enige haar dat je mag hebben. Jongensslaven zijn volledig haarloos."

Chris keek omlaag naar de donsachtige blonde haren boven zijn lul. Ze waren pas een paar maanden geleden beginnen te groeien.

"Ja, die zullen we ook verwijderen. Zoals het er uitziet, is dat het enige haar dat jullie beiden thans hebben."

Dat was zeker waar. Behalve hun kleine dunne bosjes schaamhaar, waren Chris en Alexei glad en haarloos. Als je heel goed keek, kon je wat jongensachtig blond dons op Christophers benen zien, die daar al waren sinds hij ongeveer vijf jaar oud was, maar het was niet veel.

De twee jongens bekeken elkaar verschrikt. Hun trainers grepen hun halsbanden van achteren vast.

"Jullie twee moeten alles doen wat de dokter en haar personeel je zegt te doen. Als wij horen dat jullie je slecht gedragen hebben, zult je de rest van de dag in één van de speciale trainingsruimten doorbrengen."

Alexei had dat niet nog ervaren, maar alleen maar de gedachte aan die elektrische klemmen op zijn lul en ballen en tepels deden arme Chris rillen.

"Ik zal me gedragen, meneer, dat beloof ik," zei hij.

Alexei knikte dat ook hij niet van plan was problemen te veroorzaken.

Jason en Natasha haalden de 60 cm lange ketting van de halsbanden van de jongens. Op verzoek van dokter Trench werden ook de kettingen die aan de pols- en enkelboeien zaten verwijderd en gehangen aan een paar haken bij de deur, één set voor elke jongen op zijn eigen haak. Voordat ze weggingen pakten de trainers de sleutels van de kuisheidskokers en gaven die aan Allison Trench. De jonge arts glimlachte in het vooruitzicht van de interessante ochtend die komen zou voor haar en haar twee leuke jonge patiënten.

wordt vervolgd.