Gladiatorjongens Wereldwijd (4)

Gladiatorjongens Wereldwijd (4) (hoofdstuk 9-10)

Door istari ([email protected])
vertaald door Dick Vertaal
oorspronkelijke titel World Wide Boy Gladiators, gepubliceerd op /~nialos/spartan_boys.html

* * * * *

Dit verhaal bevat beschrijvingen van seksuele handelingen en verschillende extreme vernederingen betreffende minderjarige jongens. Dit verhaal is uitsluitend bedoeld voor een volwassen publiek, en is het werk van volledige en totale fictie. Als u dit soort zaken niet mag lezen, doe het dan niet. Niet opnieuw verspreiden zonder toestemming van de auteur.

Commentaar is welkom (in het Engels): [email protected]

Commentaar op de vertaling is ook welkom.

* * * * *

Hoofdstuk 9.

"Goed jongens," zei de dokter scherp. "Ik heb jullie kettingen laten verwijderen zodat jullie het wat makkelijker hebben. Ik denk dat het niet noodzakelijk jullie jongens altijd op die manier geketend te houden, maar ik maak de regels niet op het eiland... alleen hier op de medische afdeling. Maar krijg geen verkeerde indruk van mij. Mijn meisjes en ik zullen jullie de kettingen opnieuw laten dragen als jullie lastig zijn. Dat betekent dat jullie precies moeten doen wat je wordt verteld direct als je wordt verteld om dat te doen. Niet jammeren. En niet praten behalve als één van ons je een vraag stelt."

De jongens knikten snel en gehoorzaam.

"Volg Anna en Terri naar de douche."

"Kom op, snoesjes," zei Anna met haar goudblonde haar. Terri leek de oudste van de drie medische medewerkers te zijn, haar haar was lang en zwart.

De jonge vrouwen lieten de jongens op de douchetegels staan en begonnen hun naakte lichamen van dichtbij te inspecteren. Allison Trench stond er dichtbij en lette op haar twee assistenten.

"Steek je armen boven je hoofd, jongens," zei de arts hen.

De jongens gehoorzaamden en openbaarden hun gladde haarloze oksels.

"Omhoog blijven houden. Anna, Terri, controleer hen van top tot teen op elke beharing."

Terri inspecteerde de twaalfjarige Alexei, terwijl Anna grondig Chris onderzocht van het blonde haar op zijn hoofd helemaal omlaag tot de uiteinden van zijn perfecte jongensvoeten.

Anna keek van zeer dichtbij en bemerkte de dunne zachte jonge-jongensharen op de armen en de benen van Chris. "Hij is praktisch haarloos, mevrouw," rapporteerde zij, "behalve zijn schaamhaar. Hij heeft een paar kleine haren op zijn benen en armen, maar dat hij waarschijnlijk al sinds hij een baby was."

Allison Trench knikte. "Dat is niet van belang, beste. Het moet gebeuren. Laat hem voorover buigen en zijn kont aan je tonen. Hij is dertien, dus controleer heel nauwkeurig."

Chris stierf bijna van verlegenheid toen Anna hem voorover liet buigen en zijn enkels grijpen. Met zijn hoofd tussen zijn benen kon hij de blondharige vrouw zien kijken naar zijn kont. Achter haar keek dokter Trench met een geamuseerde glimlach op haar gezicht toe.

"Ik kan echt niet veel zien, mevrouw," zei Anna. "Wat moet ik zoeken."

"Controleer zijn perineum... de huid tussen zijn anus en zijn scrotum. Is dat haarloos?"

"Ja."

"Spreid je billen, jongen, en laat Anna je kleine kontje bekijken."

Chris uitte een miserabele snik, maar deed wat hem werd verteld en greep zijn billen met zijn handen en spreidde ze uit elkaar.

"Heeft hij daar haar, Anna?"

"Helemaal niet, dokter."

"Goed."

Terri, ouder en meer ervaren dan Anna was al klaar het de inspectie van Alexei zonder dat ze aanwijzingen van de dokter nodig had. Alexei bleek zelfs meer haarloos dan Chris, als dat mogelijk was.

"Zo het betreft schaamhaar en een beetje babydons," zei de dokter met een glimlach. "Karin, is de ontharingscrème klaar?"

"Ja, dokter," zei Karin, nogal teleurgesteld omdat zij de pret van de inspectie van de leuke gespierde lichamen van deze jonge knaapjes had gemist.

Alle vier vrouwen staken latexhandschoenen aan hun handen, en gaven elkaar een knijpfles door waaruit ze een grote hoeveelheid dikke groene gel in hun handpalmen knepen. Voor Chris zag het eruit als tandpasta, maar het had een sterke onaangename geur.

Anna en de dokter begonnen de groene smurrie helemaal over het jonge lichaam van Chris te wrijven, concentrerend op zijn schaamgebied, dat helemaal ondergewreven werd, en onder zijn balzak.

"Zorg voor de achterkant van zijn benen," instrueerde de arts Karin en Terri die aan Alexei werkten.

"Hij heeft daar geen haar," gaf Terri als commentaar.

"Nu nog niet, maar over een paar jaar zou het er wel komen. Wij kunnen evengoed nu tegenhouden dat dat gaat gebeuren. "Zie je, jongens," zei zij haar aandacht op de naakte jongelingen richtend die nu van hun nek tot enkels bedekt waren met groen slijm," dit materiaal verwijdert al het haar van je lichaam en doodt de haarzakjes, zelfs degenen waar nog geen haar aan ontspruit. Zodra wij jullie weer schoongespoeld hebben, zal het enige haar dat je nog hebt dat op je hoofd zijn."

"Gaat het... gaat het weer groeien, ja toch, mevrouw?" vroeg Chris zacht. Hij voelde zijn huid tintelen, vooral tussen zijn benen.

Allison Trench sloeg op de billen an de dertienjarige. "Niet praten. En om je vraag te beantwoorden, nee, het gaat niet meer groeien, tenminste niet tot er vier of vijf jaar verlopen zijn. Er kan hier en daar een verdwaalde haar kunnen ontspruiten, maar je zult in principe permanent haarloos zijn."

Chris' mond viel geschokt open. De dokter mepte opnieuw op zijn blote billen.

"Doe je mond dicht, jongen, je lijkt wel een idioot. Je contract staat ons toe een paar wijzigingen aan je lichaam te doen. Dit is de eerste. Ik kan je beloven dat het niet de laatste zal zijn."

Chris herinnerde zich wat Jason hem over de pillen verteld had die hij in had moeten nemen, die zijn lul langer zouden laten groeien.

'Oh god,' dacht hij bij zichzelf. ' Ik wordt een haarloze freak met een grote lul!'

"Nu jongens ga daar staan en laat het een paar minuten inwerken, dan zullen wij jullie schoonspoelen."

En daar stonden ze, naakt en bedekte met in stinkende groene gel terwijl de vrouwen met elkaar spraken en grapjes maakten en hen helemaal negeerden.

"Weet je, het is echt vreemd," zei Karin, "meer dan honderd mensen op dit eiland alleen maar om voor tien jongens te zorgen. Ik bedoel, waarom al die drukte, het zijn toch maar slaven, nietwaar?"

"Juridisch ja," antwoordde Allison Trench, "maar uit een praktisch standpunt is het veel ingewikkelder. In ruil voor het ondertekenen van het contract, kreeg elke jongen vijf miljoen dollar, en nog eens een half miljoen ging direct naar de families van de jongens. Zij zijn dus een tamelijk grote investering voor het netwerk. Als een van hen permanent gehandicapt of ziek wordt en niet meer aan de wedstrijden kan deelnemen, verliest XB1 heel wat geld."

"Vijf miljoen!" zei Anna starend naar de twee naakte jongens. "Die kleine lulletjes krijgen er elk vijf?"

"William Durand wilde de beste atleten, goede jongens van goede huize. Jongens die pienter en knap en nog geen slaaf waren."

"Zo te zien heeft hij ze gekregen," zei Karin. "Het zijn allemaal snoesjes, net als die twee."

"En dat is tegenwoordig niet goedkoop," herinnerde dokter Trench hen eraan. "Bovendien, als je zelfs maar het vaagste idee hebt van alle vreselijke dingen die deze jongens gaan doormaken voor hun contracten verlopen, dan vind je waarschijnlijk vijf miljoen niet eens genoeg. Ik ben er zeker van dat de meesten van hen zich al bedacht hebben. Is dat zo, jongens?" vroeg zij haar aandacht richtend tot het met groene smurrie bedekte jonge paar. "Nog steeds gelukkig dat je ondertekend hebt?"

"Ik denk dat ik eerst meer vragen had moeten stellen, mevrouw," zei Chris. "Ik vind het niet leuk om slaaf te zijn."

"Dat is het punt, jongeman," zei de dokter. "Maar je hebt ronduit je vrijheid weggetekend en nu zit je eraan vast." Zij keek even op haar horloge. "De tijd is voorbij. Laten we dat spul van jullie afhalen."

Chris en Alexei stonden onder de douche. Het water was warmer dan in de barak, echter maar nauwelijks.

"Veeg de gel met je handen eraf, jongens," droeg Anna hen op.

In minder dan een minuut was het allemaal weg en dus ook elke haartje van de jongenslichamen. De gedachte dat het min-of-meer permanent was gaf nog steeds een naar gevoel aan Chris. Hij voelde zich zo vernederd toen hij de laatste van zijn schaamhaar in de afvoer zag wegspoelen. De dertienjarige was daar beneden nu helemaal glad, net als zijn broertje.

Na een andere snelle inspectie kregen de jongens handdoeken en moesten ze zich afdrogen. "Kom naar de onderzoeksstoelen wanneer je klaar bent," zei Anna.

Met nog druipende haren liep Chris naar de vreemd uitziende stoelen met hun leren opvulstukken. De dokter schonk hem een glimlach. "Hop erin, jongen."

"Ja, mevrouw."

Chris klom de stoel in. Er was een opgevulde steun voor zijn hoofd. Hij merkte op dat zijn achterste een beetje over het eind hing. Zijn benen raakten de vloer niet.

Trench deed de twee metalen constructies in horizontale positie en beval "Zet je voeten in die beugels."

Langs zijn lichaam naar beneden kijkend kon Chris zien wat hij verondersteld was te doen en plaatste zijn voeten in de metalen steunen. De dokter en Karin gespten snel zijn boeien aan de beugels en sloten zijn enkels in positie. Leren riemen werden over de dijen van de jongen vastgetrokken.

"Laat je armen langs je zijden rusten."

Zijn polsboeien werden aan de stoel vastgemaakt en een andere leren riem werd dwars over zijn borst getrokken en vastgegespt net strak genoeg om hem stil te laten zitten.

"Mooi zo, wij gaan je nu achterover leggen," zei de dokter.

Een paar seconden later was Chris volledig horizontaal, zijn benen uitgestrekt in de beugels. Zij bewogen de rug van de stoel nog een beetje verder totdat het hoofd van de jongen iets lager dan zijn heupen lag. Zijn bloed stroomde eerst naar zijn hoofd maar het paste zich snel aan. Karin veranderde de beugels van plaats zodat de benen van de jongen omhoog naar zijn borst bogen en ze wijd uit elkaar gespreid werden. Chris bloosde en kronkelde in de stoel. In deze positie was hij gênant en hulpeloos bloot, met al zijn gevoeligste delen tentoongesteld. Naast hem werd de twaalfjarige Alexei op dezelfde manier vastgebonden aan de andere stoel.

"Goed, meisjes, laten we hen eerst uitspoelen voor we verder gaan."

Doorzichtige plastic zakken op IV standaards werden in positie gereden tussen de benen van de jongens. Chris kon zien dat beide zakken vol vloeistof waren en dat die van hem voller waren dan die van Alexei. Een lange doorzichtige buis dat in een dun wit spuitstuk eindigde hing omlaag uit de bodem van de zakken.

Alexei, die herkende waar die zakken voor dienden, begon in zijn boeien heen en weer te bewegen en smeekte hen in het Russisch het niet te doen. Chris wist niet helemaal zeker wat er ging gebeuren, maar de lengte en de vorm van die witte spuitstukken maakte het vrij duidelijk waar zij uiteindelijk in zouden gaan. Spoedig keek ook hij de jonge vrouwen aan met smekende angstige ogen.

"Het lijkt alsof ze allebei weten waar die buizen in gaan," merkte Terri met een lach op.

"Laten we ze dan niet teleurstellen," zei de dokter.

De spuitstukken waren gesmeerd en werden niet al te zacht in het rectum van de jongens gedrongen. De twaalf- en dertienjarigen schreeuwden beiden en probeerden die dingen uit hun gat te houden.

"Och kom op," berispte Allison Trench hen, "de spuitstukken zijn niet zo groot. Ontspan je en gedraag je zelf. Jullie krijgen klysma's om je van binnen schoon te maken. Die van jou zal een kleine zijn," zei zij tegen Alexei. "Die van jou," ze draaide haar gezicht naar Chris, "zal een grotere moeten zijn, omdat me gezegd is dat je niet kunt poepen."

"Ik ging echt niet, mevrouw," verklaarde Chris. "Ik probeerde het... "

"Wel, nu gaan wij je helpen." Zij legde haar hand op zijn buik en oefende een zachte druk uit. "Je zult je een stuk beter voelen als dit allemaal achter de rug is."

Op een of andere manier betwijfelde Chris dat.

Dokter Trench gebaarde haar medewerksters en die openden de klemmen op de slangen. Een paar seconden later hijgden de beide jongens en uitten een hoog gekreun omdat het water hen langzaam begon op te vullen. Chris kronkelde en krulde zijn tenen. Hij balde zijn vuisten en sloot zijn ogen. Hij voelde de druk al diep binnen in hem.

"Aaaggh," jammerde hij. "Ohhh... gawd... oww... stop alsjeblieft... " hij vervaagde in zacht meelijwekkend gegrom en gekreun.

"Je hebt pas ongeveer op de helft binnen, Nul-Zeven," zei de dokter.

"Ik ga dood!"

"Nee, dat doe je niet. Gedraag je niet als een kleine baby. Je kunt alles in je nemen."

Chris kreunde weeer en hief zijn hoofd op. Tussen zijn benen kon hij de vloeistof in de zak langzaam door de slang zien afvloeien en zijn kont ingaan. Hij kon voelen hoe het binnen in hem omhoogging. De maag van de dertienjarige begon nu op te zwellen en hij voelde het van binnen gorgelen. Toen sloeg de eerste kramp toe en hij gilde hard, een hoge doordringende schreeuw.

"Rustig maar, snoesje," zei Anna, die naast hem stond en met een zacht doekje het zweet van zijn voorhoofd afveegde. "Rustig door ademen. Zo gaat het goed."

De krampen duurden een paar minuten en zorgden ervoor dat Chris onbestendig snikte. Hij merkte zelfs niet dat de klysmazak bijna leeg was.

"Goed gedaan, jongen," prees Trench hem enkele ogenblikken later.

Chris merkte uiteindelijk op dat de zak leeg was, al de vloeistof klotste nu binnen in hem. Hij keek de twee vrouwen met smekende ogen aan.

"Ik moet naar de w.c.," smeekte hij zacht.

"Nog niet," antwoordde Anna, zacht de opgezwollen buik van de jongen masserend.

"Awww, juffrouw, dat doet zeer."

Het deed zeer. Chris' maag voelde aan als een ballon die op het punt staat te barsten.

"Je houdt alles binnen tot wij je anders zeggen," beval de dokter. "En waag het niet om helemaal over mijn vloer te schijten, jongeman."

Naast hem werd Alexei van zijn stoel losgemaakt. Karin en Terri hielpen de jongens naar het toilet te schuifelen, het spuitstuk en de plastic slang staken nog uit zijn kont. Hij werd neergezet op handen en voeten en klemde zijn ogen dicht en concentreerde zich hevig om al het water binnen in hem te houden terwijl Karin het spuitstuk eruit trok. In dezelfde seconde waarin het spuitstuk er uit kwam, wierp hij zich op het toilet en leegde zijn ingewanden met een luide schreeuw van opluchting. De twaalfjarige zat er tien minuten om al de vloeistof en al het andere binnen in hem eruit te drijven. Chris hoorde zijn nieuwe vriend kreunen en jammeren. Hij kon niet wachten tot het zijn beurt was, de drang werd ondraaglijk.

"Aaagh... kom van dat fuckin ' toilet, Alexei," smeeke Chris, die nog aan de stoel vastgebonden was. "Ik moet echt ontzettend nodig!"

"Wat denk je dat ik doe, Chris?" vroeg de jonge Russische jongen dubbelgebogen over het toilet en zijn ingewanden vasthoudend wegens de krampen.

"Jij blijft het ophouden," waarschuwde de dokter Chris streng.

Het duurde nog eens vijf minuten vóór Alexei voelde dat hij werkelijk leeg was. Blozend en beschaamd spoelde hij het toilet door en stond op. Iedereen in de ruimte kon zien dat zijn jonge lul binnen zijn metalen kooi omhoogzwelde. De jonge vrouwen lachten allen zacht.

"Je hebt er vast van genoten," merkte Anna op, de vernederde jongen een beetje plagend.

Alexei genoot absoluut niet.

"Anna, niet zo wreed," zei dokter Trench. "Het is vrij normaal voor een jongen om tijdens een klysma een erectie te krijgen. In feite denk ik dat je Nul-Zeven hier zult vinden met hetzelfde kleine probleem."

Het was waar. Chris kon zijn voelen dat zijn lul probeerde stijf te worden. Hij spande zich tegen de staven van de kuisheidskooi. Hij was zo afgeleid door al die klotsende vloeistof in hem dat hij het pas begon op te merken toen de spijkertjes in zijn lul begonnen te boren.

'Waarom blijft hij dat toch doen, verdomme?' dacht Chris bij zichzef vóór een nieuwe kramp hem luid liet kreunen. "Alstublieft, mevrouw," bedelde hij opnieuw, "ik moet zo ontzettend nodig... "

Zij liet Chris nog een paar minuten langer wachten voor ze de riemen losgespte. De jongen haastte zich zo snel zoals zijn gezwollen krampende ingewanden toestonden naar het toilet. Terri wachtte daar op hem. Hij werd op zijn handen en de knieën neergezet en probeerde zich stil te houden terwijl zij het spuitstuk eruit trok. In de seconde dat die eruit kwam gooide hij zich op het toilet.

"Aaaahh, shit!" schreeuwde Chris toen hij de controle over zijn darmen verloor.

"Dat is de bedoeling, jongen," lachte de dokter. "Blijf daar maar een tijdje zitten. Wrijf over je buikje. De helpt om alles eruit te krijgen."

"Ja, mevrouw."

"Anna, Terri, ga verder en zet Nul-Vier op de onderzoekstafel. Neem zijn temperatuur en zijn pols op, en neem een bloedmonster. Verwijder zijn kuisheidskoker, maar laat hem niet met zichzelf spelen. En jullie spelen ook niet met hem. Ik wil niet dat hij een orgasme krijgt."

Anna en Terri leidden de naakte 1,40 meter lange twaalfjarige naar één van de onderzoekstafels en lieten hem op de rand zitten. Anna opende het hangslot en bevrijdde de penis van de jongen van zijn strakke samendrukkende kooi. De metalen ring bleef knus op zijn plaats rond de basis van zijn haarloze geslachtsdelen zitten. Zodra de kooi weg was zuchtte Alexei van opluchting en natuurlijk werd hij bijna onmiddellijk hard, veel tot zijn extreme beschaamdheid. Zijn 13 cm lange erectie wees omhoog naar zijn navel.

"Niets daarvan, Nul-Vier," berispte Anna hem zacht. "Wij moeten je ring ook verwijderen. Maak hem zacht."

"Ja, mejuffrouw," zei Alexei gewillig om zijn lul zich te laten ontspannen en zichzelf te gedragen. Het was beschamend genoeg om naakt voor al deze vrouwen te zijn, maar met een erectie was dat helemaal vreselijk. Terwijl de jongen nog half-hard was, verwijderde Anna de lul-en-balring. De twaalfjarige penis werd snel zacht zodra de ring eraf was, terugkerend naar een bescheiden negen centimeter. Alexei zat zenuwachtig met zijn benen te slingeren terwijl de twee jonge verpleegsters aan het werk gingen om zijn essentiële gegevens te registreren en een naald in zijn rechterarm staken.

Terwijl Alexei zijn bloed afgenomen werd, eindigde Chris op het toilet. Nooit in zijn leven had de dertienjarige zo ontzettend veel gescheten. Hij zat alleen maar verbijsterd en voorover gebogen. Toen hij tenslotte opstond voelde hij zich zwak. Zijn benen waren helemaal rubberachtig geworden.

"Ik ben... Ik ben klaar, mevrouw," liet Chris zacht weten, zijn maag met zijn linkerhand wrijvend. Zijn binnenste voelde vreemd. Niet slecht, alleen maar vreemd, vreemd en leeg.

"Veeg je dan goed af. Waar zit je met je gedachten, Nul-Zeven," zei dokter Trench met schuddend hoofd. "Wij zijn je kindermeisjes niet. Je maakt je eigen kleine gat schoon."

"Ja, mevrouw. Het spijt me, mevrouw, " antwoordde de jongen snel weer achterover leunend. 'Hoe kon ik vergeten me af te vegen?' dacht hij in zichzelf. ' Ben nog drie jaar of zo iets?'

Toen Chris klaar was, liet de dokter hem vooroverbuigen en zijn benen wijd uit elkaar spreiden terwijl zij inspecteerde of hij schoon was.

"Goed," zei zij tevreden over de inspanningen van de jonge tiener. "Schone jongens zijn gezonde jongens." Zij sloeg hem hard op zijn billen. "Vooruit, ga nu naar de onderzoekstafel en spring erop. Wij moeten nu je vitale gegevens opnemen en wat bloed afnemen uit je arm. Je bent toch niet misselijk, hè?"

"Nee, mevrouw."

Chris hield er absoluut niet van, maar het was de jongere broer Andrews die bang van naalden was. Hij schuifelde naar de tweede metalen tafel en klom erop en liet zijn benen over de rand hangen. Naast hem wachtte Alexei angstig en zich afvragend wat er daarna ging gebeuren. Telkens als de lul van de jongen zelfs maar de geringste tekens van een erectie begon te tonen, trok Anna of Terri ruwweg zijn voorhuid naar achteren en gaven met hun vingers een tikje op de vochtige roze eikel. Dat deed pijn en hij schreeuwde in protest, maar het hield zijn twaalfjarige lul aardig en zacht.

"Je houdt de jouwe omlaag, Nul-Zeven, of je krijgt dezelfde behandeling," beval de dokter terwijl zij de kuisheidskoker van de dertienjarige ontsloot. Natuurlijk was het onmogelijk voor de tienerjongen om niet hard te worden zodra zijn lul werd bevrijd. Chris werd rood toen zijn jonge lul tot zijn volledige harde 15 cm opsprong.

"Ik heb je gewaarschuwd. Karin, geef hem een lesje, alsjeblieft."

Karin trok zijn voorhuid naar achteren en tikte met haar wijsvinger op de top van zijn lul.

"Ouch!"

"Ik moet dit blijven doen tot je hem zacht krijgt, jongen," vertelde zij hem. Er was echt niet veel medelijden in haar stem. Haar ogen dansten schalks toen zij zijn lul opnieuw tikte.

Chris was zo druk bezig met de pogingen zijn lul zacht te houden dat hij zelfs niet eens merkte dat de naald zijn arm inging om zijn bloed af te nemen.

"In orde, jullie allebei op de tafels. Op je handen en knieën."

Nog licht in hun hoofd trokken Chris en Alexei hun benen op de onderzoekstafels en namen die positie in.

"Spreid je benen verder uit," beval dokter Trench.

De jongens gehoorzaamden, beiden waren zeer bewust dat hun billen nu totaal werden blootgesteld. Hun ballen waren ook tentoongesteld, laag in hun haarloze zakken bengelend, Christophers merkbaar groter dan die Alexei. Het einde van de lul van de oudere jongen was net zichtbaar onder zijn scrotum uithangend.

"In orde," zei dokter Trench aan haar medewerkers. "Verbindt deze jongens aan de melkmachine vast. Wij krijgen er nog acht nadat wij deze twee hebben gemolken."

Chris en Alexei keken elkaar in verwarring aan. Geen van hen wist wat een melkmachine was of hoe zo iets precies op hen gebruikt zou worden.

"Stil blijven zitten, jongens," zei de dokter hen. "Julle zullen dit waarschijnlijk heel prettig vinden... in het begin."

De machine in kwestie werd op een kar aangereden en tussen de twee onderzoekstafel geplaatst. Chris draaide zijn hoofd om en staarde er naar. Het was niet bijzonder groot. In de onschuldige ogen van de dertienjarige leek het heel erg op een een stofzuiger. Er waren twee doorzichtige plastic slangen, één aan elke kant. Elke slang was verbonden met een smalle metalen buis van ongeveer 15 cm lang. De einden van de buizen waren open, maar de buizen waren heel solide gemaakt van glanzend roestvrij staal. Aan het eind van elke buis hingen leren riemen. Chris hoefde er niet erg hard over na te denken om uit te maken aan welk deel van zijn lichaam de buis vastgemaakt zou worden.

Verbonden met het onderste deel van de machine waren er twee grote ei-vormige voorwerpen, gemaakt van hetzelfde glanzende staal als de buizen en ze zaten met dikke geïsoleerde snoeren aan de machine vast.

Aan de voorzijde van de machine zag Chris allerlei schakelaars en knoppen en een metalen plaatje met de woorden 'Hartford Pediatrie Model 4870c Sperma Extractie Eenheid ' in kleine zwarte letters. Daaronder met veel grotere letters stond de populaire naam van de machine: Jongensmelker 5000.

Chris besliste dat hij het uiterlijk van deze machine absoluut niet leuk vond.

Hoofdstuk 10.

Chris en Alexei zaten op hun handen en knieën en keken nerveus toe terwijl de dokter en haar jonge vrouwelijke medewerkers de machine voorbereidden.

"Handschoenen, dames," zei dokter Trench, en de drie twintigers volgden snel het voorbeeld van de dokter en trokken de latex onderzoekshandschoenen aan.

Trench stond voor de machine en maakte verscheidene verbindingen. "Nu, luister goed, jongens... kijk naar mij... "

De twee naakte jongens hieven hun hoofden op, draaiden hun halzen om en keken haar aan.

"Jullie worden gemolken. Begrijpen jullie wat dat betekent?"

"Nee, mevrouw," antwoordde Chris voor zichzelf en zijn twaalfjarige partner. De angst en de onschuldige verwarring in zijn jonge stem waren duidelijk en deden de dokter glimlachen.

"Ik zal het uitleggen. Als een jongen gemolken wordt, betekent dat eenvoudig dat al het sperma uit zijn testikels wordt afgevoerd. Dat wordt bereikt door de penis van de jongen en zijn prostaat te stimuleren tot zijn sperma eruit begin te komen. Ik kan dat met de hand doen." Zij reikte tussen Christophers benen en gaf de half-rechtopstaan lul van de dertienjarige verscheidene lange stevige rukken zodat de jongen van genoegen kreunde," maar dat duurt veel te lang." Zij hield op precies toen de penis van de jongen zijn volledige 15 cm erectie bereikte en recht omlaag tussen de naakte benen van de dertienjarige uitstak. "De machine is veel efficiënter, en het kan alle sperma van een jongen eruit halen zonder toe te laten dat hij een orgasme heeft."

"Excuseer me, dokter," onderbrak Anna haar. "Het is me niet helemaal duidelijk waarom de jongens die kuisheidskokers moeten dragen... of waarom hen nooit wordt toegestaan om een climax te hebben."

Dokter Trench glimlachte toegeeflijk. "Wel, m'n beste, de belangrijkste reden is simpelweg omdat ze slaven zijn. Jongensslaven vereisen constante discipline, en je weet dat de meeste jongens geen controle hebben over hun eigen penissen. Zij zijn echt smerige kleine dieren."

Anna knikte. "Mijn jongste broer heeft ongeveer de leeftijd van Nul-Zeven. Hij zit altijd met zichzelf te spelen."

"Ik zou er met je ouders over spreken, Anna spreken, als ik jou was. Het is een smerige gewoonte die een jongen ontwikkelt... zij moeten je broer onmiddellijk een kuisheidsgordel omdoen... maar ik wordt van je vraag afgeleid. Discipline is thans een zeer belangrijk deel van het leven van deze jongens. Het is ze niet toegestaan zichzelf aan te raken en zeker niet om hun energie te verspillen aan seksueel genoegen. Door de jongens in permanente kuisheid te houden, houden wij ze in een permanente staat van seksuele frustratie. Zelfs de jongste jongens zullen dat tot een bepaalde graad voelen. Jongens als Nul-Zeven hier," de dokter schudde Christophers laag-hangende ballen en deed ze tussen zijn dijen slingeren," zullen een constante behoefte aan seksuele verlossing hebben. Zijn testosteronniveau zal toenemen, waardoor zijn atletische prestaties beter worden. De ingehouden energie moet ergens heen gaan. Hij zal het grootste deel ervan tijdens de competities vrijgeven."

"Maar waarom melken we ze dan?" vroeg Karin.

"Verscheidene redenen, mijn beste," antwoordde de dokter met schijnbaar eindeloos geduld. "Het zal de jongens verhinderen om nachtelijke emissies te hebben. Je weet, het is hen niet toegestaan orgasmen te hebben, zelfs niet in hun slaap. Ten tweede, wanneer ze op een regelmatige basis gemolken worden zal dat in de geest van de jongens het basisfeit versterken dat zij bezit van het bedrijf zijn. Wij hebben volledige en totale controle over hun lichaam. Ten slotte, en ik denk dat dat het belangrijkst is, is het een kwestie de jongens gezond te houden. De testikels van een jonge knaap kunnen permanent worden beschadigd als toegelaten wordt dat er teveel sperma wordt opgeslagen. Één of meer van deze jongens zal waarschijnlijk worden onderworpen aan chemische castratie en genitale verkleining voor zijn contract verloopt, maar tot dat besluit genomen is, is het onze baan om ervoor te zorgen dat onze kleine gladiatoren seksueel gezond blijven. Het melken van een jongen geeft niet zo veel seksuele spanning vrij als je zou denken."

"Hoe werkt de machine?"

"Ik weet zeker dat onze twee kleine slaven naar hetzelfde benieuwd zijn. De beste manier om het je te leren is dat jullie gaan beginnen. Anna, Karin, jullie zijn verantwoordelijk voor Nul-Vier. Terri, jij assisteert mij bij de oudere jongen. Alles is verbonden en de machine staat al op stand-by. Wij hoeven alleen maar de scheden om hun penissen te plaatsen en de prostaatpluggen erin stoppen... "

"Deze ei-vormige dingen?" vroeg Anna, terwijl ze één van de stevige metalen voorwerpen oppakte. Chris en Alexei staarden er met ontzetting naar.

"Ja, m'n beste. Wij beginnen met deze in het rectum van de jongens te plaatsen. Waarom doen jullie niet vast een smeermiddel in Nul-Viers anus. Terri, als jij hetzelfde bij Nul-Zeven wil doen."

"Ja, dokter," antwoordden de twee vrouwen eenstemmig.

"Mevrouw, gaat U werkelijk die dingen in onze kont stoppen?" vroeg Chris, angstig op zijn handen en knieën kronkelend.

"Dat klopt, jongen. Als je bezorgd bent dat ze te groot zijn, kan ik je verzekeren dat zodra de wedstrijden beginnen, je nog grotere voorwerpen in je leuke kleine kontje zult krijgen. Nu moet je stil zijn en Terri je behoorlijk in laten smeren. Als je kuren blijft hebben schuiven wij het erin zonder enig smeermiddel. Ik beloof je dat je daar niet van zult houden."

"Ik zal lief zijn, mevrouw," zei Chris.

"Ik ook!" liet ook Alexei zich horen. Anna had haar vinger al in het gat van de twaalfjarige gat gestoken en zijn lul trilde en bonsde en was helemaal stijf.

"Zij hebben allebei een erectie, dokter," merkte Karin op.

"Dat is zo. Het is niet belangrijk. Zodra de scheden vastgemaakt zijn, zullen zij wat zachter worden, hoewel niet volledig. Doe de pluggen erin."

De volgende twee minuten waren een ondraaglijke marteling voor de twee jonge knapen omdat de metalen voorwerpen diep in hun rectum gewerkt werden tot hun strakke jonge gaatjes erachter sloten en alleen de electrische snoeren van uit hun kont tot in de machine liepen.

"De stoppen gebruiken een laag stroomniveau om de prostaat van elke jongen te masseren."

"En de metalen scheden, dokter?" vroeg Anna.

"Die geven ook een milde elektrische stimulans aan de penis van de jongen. Genoeg om de jongen in een extreme staat van prikkeling te houden, maar niet voldoende om ze een orgasme te laten hebben. Na een paar minuten, zal de combinatie van de twee in een constante stroom van pre-zaad en zaadvloeistof resulteren. Een paar minuten daarna zal de jongen beginnen zijn sperma vrij te geven. Het kan tot één uur duren voor hij volledig droog uitgemolken is. Zij zullen het allebei vrij prettig vinden in het begin, maar het proces wordt snel tamelijk kwellend."

Chris en Alexei wiebelde beiden met hun heupen als kreunden zacht terwijl zij probeerden te wenen aan de metalen pluggen in hun kont. De druk op hun jonge prostaten veroorzaakte bij beiden een bijna overweldigend prikkelend gevoel. Chris, met zijn hoofd omlaag, kon zien dat zijn penis ongelooflijk hard was en recht omlaag naar het oppervlak van de metalen tafel wees. Er was al een sliert heldere vloeistof die van het uiteinde druppelde. Hij keek gefascineerd hoe die sliert al helemaal tot aan de tafel kwam. Hij kreeg onbeheersbare krampen in zijn anus, elk er resulterend dat zijn dertienjarige lul een volgende druppel voorvocht afscheidde. Naast hem ervoer de twaalfjarige Alexei dezelfde sensaties.

"Ze lekken allebei, dokter," merkte Terri op, wat verrast dat zulke jonge knapen zo snel zo veel vloeistof konden produceren.

Dokter Trench lachte. "Dan kunnen we beter de scheden op hun penissen doen voor zij helemaal over de tafel lekken."

"Ik denk dat deze voor Nul-Vier te groot zal zijn, dokter," zei Anna met de roestvrij stalen buis in haar hand.

"Er zijn kleinere in de kar, Anna. Maak de slang los en kies een kleinere voor hem. De buis moet ongeveer 2,5 centimeter korter zijn dan de erectie van de jongen. De scheden moeten stevig en zeer nauwsluitend zijn. Je moet een beetje smeermiddel op hun penissen aanbrengen voor je ze in de buizen laat glijden."

Chris hijgde van genoegen toen Terri het koele smeermiddel over zijn pijnlijk stijve lul wreef. Hij moest zo nodig spuiten. De jonge tiener stootte zijn heupen wanhopig in een poging klaar te komen in Terri's hand.

"Jij kleine stoute jongen," berispte zij hem en sloeg een paar maal op zijn billen. "Waag het eens. Gedraag je en blijf stil zitten."

"Heb je hulp nodig om de schede over hem te krijgen, m'n beste?" vroeg de dokter.

"Nee, dokter."

Terri gleed de stijve penis van de dertienjarige in de metalen schede. De dikke leren riemen aan het eind van de roestvrij stalen buis werden om de basis van het geslachtsdeel van de jongen gedaan en vastgegespt, zodat de schede stevig op zijn plaats gehoudend werd. Chris merkte dat zijn harde lul nauwelijks in de buis paste en dat er geen ruimte was voor verdere groei. Telkens als de plug in zijn kont tegen die magische plaats binnen in hem gewreven werd, probeerde zijn penis nog verder te zwellen en spande zich pijnlijk tegen het metaal dat eromheen zat. Het was eigenlijk nog erger dan de kuisheidskooi.

"Hij is klaar, dokter," kondigde Terri aan en sloeg nog een keer op Chris' billen.

Ondertussen hadden Anna en Karin de merkbaar kleinere penis van Alexei in de schede gestoken.

Dokter Trench stond bij de machine en drukte verscheidene knoppen in. Bijna onmiddellijk voelde Chris al zijn buikspieren verstrakken. Zijn penis bonsde als een gek in de schede. De ei-vormige plug in zijn kont leverde een constante elektrische stimulans aan de prostaat van de dertienjarige. Een paar ogenblikken later begon een mildere elektrische stroom door de metalen schede om de penis van de jongen te vloeien.

"Oh, god... ohhhhh... wow!"

Het voelde goed. Eigenlijk voelde het groots. Het voelde alsof hij elk moment zou spuiten. Chris deed zijn ogen stijf dicht en balde zijn vuisten. Hij was zo dichtbij. Zo dichtbij.

"Oooooohhhh," kreunde hij.

"Aaahh," zuchtte Alexei naast hem.

"Ik ga... Ik ga spuiten, juffrouw," zei Chris tegen Terri. Zij stond naast hem en nam de indrukwekkend grote testikels van de dertienjarige jongen zachtjes in de kom van haar linkerhand. De jonge vrouw glimlachte.

De jonge Christopher Andrews stond een onplezierige verrassing te wachten. Het gevoel binnen hem werd intenser, maar hij kwam niet klaar. Hij wilde het. Hij had het nodig. Hij moest het. Maar hij kon niet. De elektrische stroom in de schede stopte. De snelle pulserende trillingen van de plug in zijn uiteinde niet. Hij voelde zijn penis in de metalen buis zachter worden, een klein beetje maar, maar de behoefte om zijn lading te spuiten ging niet weg. Het werd zelfs nog wat sterker.

"Oh, man... wat... wat gebeurt er?" vroeg hij in paniek. "Ik kan niet klaarkomen... waarom kan 't niet... wat doet dat met me... oh god, laat me alsjeblieft klaarkomen!"

Beide jongens jammerden en kreunden.

Een zacht geluid vulde plotseling de ruimte. De vacuümpompen in de machine waren aangeslagen en zogen het voorvocht van de jongens door de doorzichtige plastic slangen. Chris kon in feite voelen dat de machine zijn heldere vloeistof uit zijn lul trok.

"Het zal een paar minuten duren voor wij de eerste tekens van sperma in de slangen te zien," verklaarde de dokter.

Nogmaals begon de elektrische stroom door de scheden rond de penissen van de jongens te stromen. Nogmaals begonnen Chris en Alexei te hijgen en te kreunen omdat zij wreed tot de rand van orgasme werden gebracht, die vervolgens werd geweigerd. Al die tijd zogen de pompen in de machine stil en meedogenloos de vloeistof die voortdurend uit de lullen van de jongens stroomde.

Na nog vijf minuten van deze methodische stimulatie voelde Chris een vreemd en niet erg prettig dringend gevoel in zijn testikels. Hij voelde dat zijn ballen naar zijn lichaam opgetrokken werden.

"Oh. Oh, shit. Wat... aaawww... aghhhh... gebeurt er?"

"Wat gebeurt er met hem, dokter?" vroeg Anna toen de jonge Chris begon te snikken en kreunen.

"Nul-Zeven ervaart een prostaatorgasme. Dat kan voor een jongen vrij traumatisch zijn, vooral als het de eerste keer gebeurt. Hij zal er nog verscheidene meer krijgen voordat de machine met hem klaar is."

Christophers buikspieren trokken opnieuw samen en de stroom vloeistof in de plastic slang werd snel melkachtig wit. Al die tijd ging de metalen plug in de kont van de dertienjarige door met het stimuleren van de al overgevoelige prostaat van de jonge tiener. Chris deed zijn hoofd hoofd omlaag en keek tussen zijn benen. Hij kon de metalen schede zien die zijn lul omvatte, en de lange plastic slang die er aan het eind uitliep en hem met de melkmachine verbond. Hij kon zijn melkachtig jongenssap zich een weg zien banen door de slang. Hij was aan het spuiten, maar toch ook niet. Het was afschuwelijk en verwarrend. Chris wist niet dat het op die manier kon gebeuren. Het deed niet precies zeer. Maar het voelde ook niet goed. Als dit de enige manier was waarop hij de volgende drie jaar klaar zou kunnen komen zou hij zeker gek worden.

Hij moest nog steeds nodig spuiten. Wanhopig.

En de machine bleef nog doorgaan met het zenden van elektrische schokken in zijn prostaat en penis en het meedogenloos zuigen van het zaad uit zijn jonge lichaam.

"Hoe lang houden wij ze aan de machine, dokter?" vroeg Karin, kijkend naar het dunne onrijpe witte zaad van Alexei dat door de slang stroomde.

"Tot zij droog zijn, m'n beste," antwoordde dokter Trench. "Gezien hun niveau van seksuele ontwikkeling, zou ik zeggen dat zij allebei minstens dertig minuten nodig zullen hebben. Voor Nul-Zeven zou het wel eens een vol uur kunnen zijn."

Chris besliste da hij de machine absoluut niet leuk vond. Een volgend prostaatorgasme schudde zijn lichaam terwijl nog een stroom van zijn jongensachtig zaad uit zijn lul afgescheiden werd. He had zich nog nooit zo hulpeloos gevoeld, of zo beschaamd, naakt op zijn handen en knieën zittend met zijn rijpe dertienjarige ballen voor iedereen zichtbaar tussen zijn benen bengelend, zijn penis vastgebonden in de melkende schede. Hij deed zijn best om dapper te zijn, maar al dit vreemde en onplezierige gevoel was teveel voor een jonge knul om aan te kunnen. Toen de machine voor de derde keer een miserabel beetje zaad uit hem dwong, begon hij te huilen, zacht en zwak. Alexei was al een paar minuten eerder uitgebarsten in hysterische tranen. Een koor van hun hoge snikkende stemmen vulde de onderzoeksruimte.

Dokter Trench glimlachte en verhoogde het niveau van stimulatie van de prostaten van de jongens. Zij klaagden en jammerden en hun martelende ellende ging verder.

Noot van de auteur:

Ik hoop dat iedereen tot dusver van het verhaal geniet. Meer tegenspoed wacht onze jonge helden op Gladiator Eiland. En ja, er zal echt wat daadwerkelijke atletische concurrentie in voor komen, uiteindelijk. Blijf afgestemd!

Gladiatoren is een grote conceptuele schuld verschuldigd aan een aantal grote verhalen (die ook op deze website staan). Pain Factor* door Platypus, Last Boy Standing* door Nialos Leaning, The Games door Big Paul, The Right Teacher door Conor, en Strings and Sacks, Inc. door Sir Cum Sizemore hebben allen bijgedragen het het zaad te planten voor mijn gekke verhaaltje. Bedankt mensen voor de voortdurende inspiratie en de prachtige verhalen.

* Deze twee verhalen verschijnen hier ook in vertaling.