Schaamtespelen (8)

door Hooked6 <Hooked6(at)hotmail.com>

vertaald door Jan Van Vlaanderen (geplaatst mrt. 2009)

oorspronkelijke titel The Shame Games, gepubliceerd op /~nialos/hooked6.html

(Exh, Humil, mmfffFF)

© July 3, 2006 by Hooked 6. All rights reserved.
Zonder de GESCHREVEN toelating van de auteur is het verboden om deze tekst te reproduceren, bewerken, of te publiceren op een internetsite. Het verhaal is uitsluitend voor rijpe volwassenen en is puur fictie. Elke gelijkenis met actuele feiten berust op toeval. Het gegeven van het verhaal, als het war zou zijn, kan in sommige streken beschouwd worden als illegaal of grof. De auteur, alsook zijn advocaten, veroordelen dit gedrag, maar geloven in het recht van vrije expressie. De auteur ziet in dat er verschil is tussen fantasie en realiteit. Bij het lezen van deze tekst verklaart de lezer dat dit materiaal geschikt is voor de streek waarin de lezer verblijft en dat hij oud genoeg is om toegang te hebben dot volwassen materiaal. Commentaar is altijd welkom. Reacties van lezers moedigen mij aan om te schrijven!

Reacties van Nederlandstalige lezers moedigen mij ook aan om te vertalen jantjep(at)husmail.com

Eindelijk zag ik de kans om Tom te ontmoeten na school. "Kunnen we bij elkaar komen straks?" vroeg ik hoopvol.

"Misschien," zei hij, "als mijn huiswerk klaar is. Ik wist niet dat het 1e middelbaar zo moeilijk was."

"Ja, ik moet ook even uitrusten. Misschien kunnen we het 'schaamtespel' nog eens spelen?"

"Wel ... een andere keer Petey." zei hij en pakte zijn boeken bij elkaar.

"Wat scheelt er Tom? We hebben zoveel samen gespeeld? Heb ik iets gedaan waardoor jullie kwaad zijn op mij?" vroeg ik opdringerig.

"Neen, het is alleen maar ... wel ik heb je nu al zoveel naakt gezien, dat het eigenlijk niet tof meer is." zei Tom en stond op om weg te gaan."

"Wel Tom, misschien kan je een van je vrienden vragen om het spel te spelen. Misschien wil Teddy wel? Bel hem op en vraag het hem."

"Luister, ik denk dat ik eerlijk moet zijn. Na de laatste keer waren we het eens dat we er heel dicht bij waren om in de problemen te komen en dat wil niemand. Teddy denkt nog steeds dat zijn moeder er hem van verdenkt dat hij iets van plan is, nadat ze je in je ondergoed gezien heeft na de film. Misschien is het mar best dat we het een beetje uitstellen. Laat maar zitten. Je weet wat ik bedoel. Ik zeg niet dat we nooit meer zullen spelen. Maar, laat ons een beetje wachten, oké?" zei Tom en hij ging weg zonder op een antwoord te wachten, wat me erg ontgoochelde.

Ik was bang om Amy te bellen, na mijn avontuur met big John, dus hield ik het nog een paar weken stil.

Het was midden oktober voor ik mijn stiefzus terugzag. Ze kwam op een namiddag voor een kort bezoek en ik maakte van de gelegenheid gebruik om haar toe te vertrouwen:"Luister, Julie, ik ben de wanhoop nabij. Ik wil het 'schaamtespel' nog eens spelen, maar het gaat niet. Het knaagt aan me en ik weet niet wat ik moet doen."

We praatten wat over mijn gevoelens en verlangen en ze voelde met me mee. "Het spijt me echt dat ik niet kan spelen vandaag, want daar hebben we niet genoeg tijd voor. Maar ik kan je misschien helpen met dit voorstel. Dat is wel niet hetzelfde als echt spelen, maar je moet eens gaan kijken in het Blog van deze kerel." Ze schreef een adres op. We praatten nog wat tot het tijd voor was om weg te gaan.

Later die avond logde ik in en ik vond de Blog. Hij was van een kerel die Nathan Lining heette. De site was een dagboek, een soort verzameling van gedachten over het leven en over discipline. Onderaan de bladzijde stond een ikoontje "verhaaltjes'. Ik klikte erop en tot mijn genoegen vond ik verhaaltjes over uitkleden en vernedering en hieraan verwante dingen. Ik was in de zevende hemel. Eindelijk vond ik iemand die dacht zoals ik - iemand met dezelfde interesse. Julie had gelijk - haar voorstel was een immense hulp.

Nadat ik alles doorgenomen had klikte ik op het ikoontje 'schrijf naar Nathan' en zond ik hem een bedankbriefje om hem te zeggen hoezeer ik van zijn blog genoot en dan ging ik naar bed. Nadat ik daar een tijdje lag kwam er een vreemd idee in me op. Hoe wist Julie iets over deze site? Hoe was zij hierin verzeild geraakt? Hoe kende ze anders het adres uit haar hoofd? Ik voelde een vreemde tinteling in mijn lijf als ik al die mogelijkheden overwoog.

Tot mijn verrassing kreeg ik de volgende dag een antwoord van Nathan. Hij leek ongeveer even oud als ik mar aan zijn manier van schrijven kon ik opmaken dat hij een stuk slimmer was dan ik. Hij vertelde me dat hij mijn commentaar apprecieerde en dat hij me toeliet in zijn blogosfeer. We begonnen elkaar te schrijven en begon een beetje over mezelf te vertellen, zonder in detail te treden. Ik vertelde hem over de 'schaamtespelen' en over mijn ontgoocheling dat we niet veel meer konden spelen.

"Ik zal met je spelen," schreef hij terug. "We kunnen gerust over het internet spelen. Ik stuur je de regels van het spel dat ik morgen met je wil spelen."

Mijn hart bonsde bijna uit mijn borstkas. Ik ging eindelijk nog eens spelen. - en dan nog met een vreemde.

Ik kon bijna niet wachten tot de volgende dag. Ik haastte me naar huis die vrijdag en ik las mijn mails. Er stond:"Dit weekend moet je moeder je drie keer naakt zien. Je moet me zondagavond schrijven en er alles over vertellen." Dat was alles wat hij schreef.

Mijn hart zonk in mijn schoenen. Mijn eigen moeder. Drie keer! ... Onmogelijk. Ik wiste de boodschap en ging mokkend naar mijn kamer. Er was echt geen mogelijkheid dat ik dit zou doen. Ik besloot dat ik die kerel snel moest vergeten. Ik kende hem toch niet en ik moest dus geen vriend ontgoochelen. Ik kon nog altijd verwachten dat zij nog eens de 'schaamtespelen' met mij zouden spelen, dacht ik.

Ik had een rusteloze nacht en ik werd de volgende ochtend moe en verward wakker. Ik verplichtte mezelf om op te staan en begon met de gebruikelijke ochtendroutine en ik nam een douche. Als ik me gewassen had en de kraan dichtdraaide reikte ik naar de handdoek die altijd op het rek hing, maar er hing er geen. Ik kreeg kippenvel. Een obscene gedachte ging door mijn hoofd. Zou ik doorgaan? Misschien was dit mijn kans? Was ik dapper genoeg om mezelf naakt te tonen aan mijn moeder, iets wat ik niet meer gedaan had sinds ik zes jaar was. Mijn hart bonsde en ik begon weer dat speciaal gevoel te krijgen diep vanbinnen. Dit was te gek, dacht ik. Maar ik deed de deur van de badkamer toch open.

Traag ging ik naar de trap, het water droop op het tapijt. Ik stopte bij de trap en keek naar beneden. Het was nu of nooit. Om een of andere reden ging ik door. Ik verwachtte haar te zien toen ik beneden was, maar het huis leek leeg. Mijn hart bonsde nog steeds toen ik realiseerde dat mijn moeder me binnen enkele seconden bloot zou zien. Ik had er geen idee van hoe ze zou reageren en ik kon niet logisch meer denken. Ik was dol van opwinding.

Ik ging de hoek om, de keuken binnen. Mam was daar ook niet. Fijn, dacht ik. Misschien was dit toch niet zo'n goed idee. Ik besloot dat ik naar de waskamer zou gaan en gewoon maar een handdoek zou nemen en voor de rest alles maar zo zou laten. Ik deed de deur van de garage open, waar al het wasgoed lag en daar stond mijn moeder.

"Petey!," zei ze onmiddellijk als ze me zag. Ik zag dat ze me van kop tot teen bekeek. Als ik zag dat ze dat deed, geraakte mijn maag in een knoop. Nu was er geen twijfel meer. Ze had me helemaal gezien. "Wat ben je aan het doen?" zei ze, niet echt kwaad, maar nogal verward.

"Er was geen handdoek meer op het rek. Ik kon me niet afdrogen." zei ik en ik probeerde te klinken alsof het me niet veel uitmaakte. Ik ben er zeker van dat ik zo geloofwaardig klonk, alsof ik de waarheid vertelde.

"Maar er liggen toch handdoeken in de kast naast de badkamer." zei ze en ze bleef naar me kijken.

Ik wiste wat waterdruppels uit mijn ogen, die van mijn natte haren gelopen waren en zei simpelweg:"Oh". Mijn penis wiebelde een beetje toen ik daar stond en ik was bang dat er iets zou gebeuren. Ik haastte me dus om terug de trap op te lopen, maar mijn moeder onderbrak me.

"Petey, gebruik dit." zei ze en ze gooide een pas gewassen handdoek. Ik bond de handdoek rond mijn middel om mijn halfstijve piemel te verbergen en ik ging weg. Mijn hart bonsde in mijn keel als ik de trap op liep. Ik kon niet geloven dat ik het toch gedaan had. Dat opwindend gevoel waar ik naar hunkerde was er weer en ik genoot ervan.

Toen ik op mijn kamer zat begon ik na te denken of ik het nog twee keer zou doen. Ik had geen idee hoe ik dit zou doen, dus besloot ik maar om me aan te kleden en naar buiten te gaan.

Ik droogde me verder af, gooide de handdoek op mijn bed en ging op weg naar mijn kast, toen mijn moeder binnenkwam en me weer eens naakt zag.

"Het spijt me, Petey. Ik had moeten kloppen." zei ze en ze draaide zich om, om weg te gaan.

'Het is oké, mam," zei ik en ik probeerde mijn stem niet te doen overslaan. "Tante Sarah zegt altijd dat er niets aan het menselijk lichaam is om beschaamd over te zijn." legde ik haar uit, zo zelfzeker mogelijk.

"Ah, zegt ze dat?" vroeg mijn moeder onzeker en ze ging op mijn bed zitten. "En, wanneer zei ze dat?"

"Wel, weet je nog, toen ik een tijdje geleden bij haar moest blijven in de zomervakantie? Ze zei me dat het helemaal aanvaardbaar was voor jongens om in hun blootje te gaan zwemmen. Dat daar niets mis mee was. Ze vertelde me dat ik niet beschaamd moest zijn voor mijn lichaam." legde ik uit. Het was moeilijk om een gesprek met moeder te hebben, terwijl ik niets aan had en terwijl ik tegen de drang moest vechten om een erectie te krijgen.

"Ik begrijp het." zei ze en ze dacht er over na. Ik zag dat ze niet wist wat ze moest zeggen. Eindelijk voegde ze er aan toe:"Wel, je tante Sarah heeft gelijk. Ik ben blij dat je op jouw leeftijd al zo'n rijpe kijk hebt over die dingen. En ging je zwemmen in je adamskostuum?" vroeg ze.

"Elke dag, mam. Elke dag." antwoordde ik. Ze glimlachte en keek even dromend opzij. Dan ging ze naar de deur.

"Mam, wou je iets?" vroeg ik.

"Oh, niets speciaals. Ik wou me alleen maar verontschuldigen. Je had gelijk dat er geen handdoek op het rek meer lag. Een vergissing van mij." zei ze terwijl ze glimlachte en me nog een laatste keer van kop tot teen bekeek.

Nadat ze weg was, liet ik me op mijn bed vallen. "TWEE keer." dacht ik. Nog een keer. Ik kon het niet geloven. De rest van de dag dacht ik na hoe ik mijn taak kon voleindigen, maar alles wat ik bedacht leek me nogal gewaagd. Mijn moeder kon nogal streng zijn en had nogal wat conservatieve ideeën over nogal wat aangelegenheden, niet zoals mijn tante. Ik wou er niet te ver gaan en ik probeerde met wat andere dingen bezig te houden.

Laat die avond zat ik in mijn kamer op mijn bed. Ik had al mijn kleren uit gedaan. Ik speelde met het idee om terug naakt naar beneden te gaan, maar de rede overwon en ik verzette me tegen zulk idioot idee. Ten slotte besliste ik dat er morgen nog een dag kwam en dat ik dan misschien wel iets zou bedenken.

Ik moet nogal uitgeput geweest zijn, omdat ik de vorige nacht niet zo goed geslapen had, want het eerste dat ik mij herinnerde was, dat mijn moeder me wakker schudde. "Petey! Word wakker! Ga je de hele dag slapen?"

"Huh?" zei ik beduusd. "Hoe laat is het?"

"Het is tien uur," zei ze duidelijk toen ik ging recht zitten. Ik wreef de slaap uit mij ogen en ik realiseerde me dat ik niets aan had. "Sinds wanneer slaap je zonder pyjama?" vroeg mijn moeder me vol ongeloof.

Ik probeerde snel iets uit te vinden en ik antwoordde:"Oh, dat begon een tijdje geleden, denk ik. Het is gemakkelijker." Ik wist niet wat ze ging doen of zeggen. Ik stond op en ging naar de deur. "Bedankt om me wakker te maken, mam." zei ik beleefd en ik haastte me naar de badkamer.

Ik had het gedaan! Drie keer, zoals bevolen. Ik kon niet meer wachten om het aan Nathan te schrijven. Toen ik aangekleed was ging ik naar beneden en zei mijn moeder me:"Petey, we moeten eens praten." Ik was nog niet oud, maar ik wist dat wanneer mijn moeder dit zei, dat ik in de problemen zat.

"Ja, mam," zei ik onschuldig. Ik nam een stoel en ging aan de eetkamertafel zitten. Ze kwam bij me zitten en het leek alsof ze haar gedachten moest ordenen om te zoeken wat ze me moest zeggen.

"Petey, ik ben verward over enkele dingen. Nu je zo dicht bij die leeftijd komt ... wel ... maar ik denk dat dit het niet is." zei ze, eerder alsof ze in zichzelf praatte en niet tegen mij. "Zie je, zoon, ik vraag me af ... niet dat ik wil ... ik bedoel je moet niet ..., weet je ..."

"Wat wil je zeggen, mam," vroeg ik. Ik wist natuurlijk wel wat er op haar lever lag en ik dacht wel dat het elk moment kon uitkomen.

Ze zuchtte en zei eindelijk:"Wel, ik zal ter zake komen." Haar toon veranderde en klonk heel ernstig. Ze sprak heel snel. "Petey, voel je je op je gemak als je naakt rondloopt? Meende je wat je gisteren zei of was het allemaal maar prietpraat. Is er iets? Want als er iets is, dan geef ik je een pak rammel, omdat je tegen me liegt. Ik weet hoe jongens zijn."

Mijn hart klopte snel en het laatste wat ik wou, was dat mijn moeder dacht dat ik een pervert was. En ik huiverde als ik bedacht hoe ze zou reageren als ze het te weten kwam over de 'schaamtespelen'. Ik weet niet waar ik de woorden vandaan haalde, maar ik hoorde mezelf zeggen:"Mam, ik lieg niet. Ik zie niet in dat ik iets mis deed. Je mag naar tante Sarah bellen. Vraag het haar maar." Ik trachtte heel eerlijk te klinken maar ik besefte dat mijn stem wat beefde.

Mijn moeder keek in mijn ogen en zich naar een glimp van twijfel. Ik trachtte terug te kijken alsof ik me voor niets ongerust moest maken. Het was het moeilijkste wat ik al ooit moest doen en er hing veel van af. Eindelijk zei ze:"Fijn, dat lijkt me een goed idee."

Ik haalde mijn schouders op. "Kan ik nu gaan ontbijten?" probeerde ik van onderwerp te veranderen. Mijn moeders humeur veranderde en ze zei vrolijk terug:"Zeker Petey. Ik kom eraan." Ik wist dat ze meer vermoedde dan ze liet uitschijnen. Diep binnenin was ik bezorgd dat ze al ergens gehoord had over mijn uitspattingen van de vorige maanden en dat dit de manier was dat ze er mee omging, voor ze mij zou straffen. Ikzelf deed alsof ik er geen idee van had, waarover ze praatte.

Die avond keek ik naar tv. Mijn moeder kwam binnen en ging zitten. We keken enkele minuten samen tv en dan sprak ze:"Ik heb met tante Sarah gebeld, vandaag."

Oh! .. "zei ik voorzichtig.

Mijn moeder is een slimme vrouw. Zoals alle moeders hield ze haar kaarten bedekt tot op het juiste ogenblik. Ik was al enkele keren betrapt als ze die methode gebruikte. Ik had al geleerd dat het beter was om mijn mond dicht te houden in plaats van overijlde conclusies te trekken en dingen te zeggen die me konden in moeilijkheden brengen. Dan ze eindelijk.:" Ze zei zowat hetzelfde als jij vanmorgen."

"Ik hoop het," zei ik, blij dat ze me gelijk gaf. Dan voegde ik eraan toe:"Ik heb de gewoonte niet om te liegen, mam, dat weet je toch." Op het ogenblik dat de woorden mijn mond verlieten besefte ik dat ik dat beter niet gezegd had. Ik keek naar mijn moeder en zag dat ze me een doordringende blik terug gaf.

"Dus was je eerlijk als je ze dat je je goed in je lijf voelt?" vroeg ze me nog eens.

"Zeker, mam." zei ik zonder nadenken.

"Ik ben blij dat te horen," zei ze vastberaden. Ze stond recht uit de zetel en wou naar buiten gaan. Ze stopte, draaide zich om, keek ,ernstig naar me en zei:" Woensdag is het Haloween. Ik ben uitgenodigd op een feestje en ik wil dat je met me meekomt.

"Oké, mam." zei ik en deed alsof ik geïnteresseerd was in het programma dat ik bekeek. Maar zoals ze zichzelf gedroeg kreeg ik een ongemakkelijk gevoel dat ze nog altijd niets van dit alles geloofde.

Later schreef ik aan Nathan en vertelde ik hem wat er gebeurd was. Hij moet online geweest zijn toen ik het hem zond, want hij antwoordde vrijwel onmiddellijk. "Gefeliciteerd, omdat je het spel uitgespeeld hebt," schreef hij. "Voordat we nog eens spelen zou het goed zijn dat je moeder je meer naakt zou zien - om de dingen geloofwaardig te houden. Het zou je verhaal verstevigen. Als je zomaar stopt zal ze nog meer wantrouwend worden."

Hij had gelijk. Maar ik hield niet van de gedachte dat ze me nog meer naakt ging zien.

Maandag, na school, moest ik van moeder in de tuin helpen. Het was smerig werk tot laat in de avond, maar we geraakten erdoor. "Ga je wassen," zei ze als we terug binnen gingen. "Ik zal voor het eten zorgen."

Ik douchte snel en nadat ik me afgedroogd had, dacht ik terug aan wat Nathan gezegd had om me thuis wat meer naakt te laten zien. Ik besloot dat dit een goede gelegenheid was om het nog eens te proberen. Ik ging naar beneden zonder me aan te kleden en probeerde normaal te doen.

"Geen kleren, Petey?" vroeg ze wantrouwend.

"Wel, het is laat en ik moet toch bijna naar bed. Als je wil zal ik propere kleren gaan aantrekken." legde ik uit. "Ik wil niet dat je je ongemakkelijk voelt." voegde ik er aan toe. Opnieuw was ik te ver gegaan en had ik mijn mond voorbij gepraat.

"Oh, nee. Het is in orde, liefje." zei ze en ze zette de borden op tafel. Ze had een grijns op haar gezicht en dat maakte mij ongemakkelijk. De deurbel klonk net als mijn moeder de trap op ging. "Wil je gaan opdoen, zoon?" zei ze en ze verdween uit het zicht.

Ik wist dat ik moest doen alsof het niet erg was, anders zou ze me verdenken, dus zei ik:"Oké, mam."

Ik ging zenuwachtig naar de deur. Ik had er geen idee wie er op dit uur kon aanbellen. Wie er ook buiten stond, hij zou mijn naakte lijf te zien krijgen. Ik slikte eens, haalde diep adem en opende de deur.

"Oh god!" zei het tienermeisje als ze me zag.

Ik viel bijna flauw. Zelfs in het duister van de voordeur kon ik zien dat het het roodharige pizzameisje was!!! Hier stond ik weer, naakt voor het gemene meisje dat me bijna liet arresteren bij Teddy thuis. Alleen, nu was ik bij mij thuis, en mijn moeder was er ook.

Ik stapte naar buiten en sloot de deur. "Oh, sorry," zei ik in paniek. "Ik meende niet ... Ik bedoel, ik wist niet dat jij het was, en, en, en ik zal het nooit meer doen. Alsjeblieft, zeg het niet, alsjeblieft.!!! " smeekte ik. Ik sprak zo snel dat alle woorden er bijna niet uitkwamen. Ik kon alleen maar bedenken dat mijn leven gedaan was - dat dit meisje zou vertellen wat er bij Teddy gebeurd was en dat ze zou horen over de 'schaamtespelen' en dat mijn kont er zou voor boeten.

"Kalm, jongetje," vroeg het meisje lief. "Het is oké, ik ben maar het pizzameisje. Ik ga je geen pijn doen. Ben je juist in bad geweest?" vroeg ze.

Dan zag ik dat het niet hetzelfde roodharige meisje was.

"Is je moeder thuis?" vroeg ze. "Ik denk dat ze een pizza besteld heeft."

"Ja," zei ik en probeerde mezelf in de hand te houden."Ik zal het geld gaan halen. Is het € 9,95?" vroeg ik. Ze knikte. Ik ging binnen en sloot de deur. Ik wou niet dat ze met mijn moeder sprak over mijn paniekerig gedoe aan de deur. Ik stond aan de binnenkant van de voordeur en ademde snel. Dan hoorde ik mijn moeder de trap afkomen met geld in haar hand. Ik vertraagde mijn ademhaling en snelde naar haar om het geld aan te nemen. Ik probeerde nonchalant te klinken en zei:"Het is het pizzameisje. Ze zei dat het € 9,95 was."

"Hebben ze nu al vrouwelijke chauffeurs ook?" zei ze met een grijns.

"Ik denk het." zei ik onverschillig. Ze gaf me het geld met een fooi en keek dan geïnteresseerd op de trap wat ik zou doen. Ik weet dat ze keek om te zien of ik me ongemakkelijk voelde. Dus nam ik al mijn moed tezamen en ik opende de deur.

"Hier is het. Het is € 12. De rest is fooi." zei ik trots.

Het meisje keek naar me en dan over mijn schouders. Ik vermoed dat ze mijn moeder zag staan en ik was ongerust wat ze ging doen. Ze knipoogde naar me en zei:"Bedankt, jongeman. Je bent zo'n beleefde jongen. Je mama zal trots zijn op jou." Ze nam het geld aan en gaf me de pizza, glimlachte en ging weg. Als ik binnenging, was ik heel blij met haar commentaar. Ik ben er zeker van dat ze dit alleen maar zei omdat mijn moeder in zicht was. Maar eender waarom, ik was haar zeer dankbaar.

"Je leek een beetje verlegen, zoon. is alles in orde." vroeg mijn moeder sceptisch. Ik wist ze me in de val wou lokken en ik antwoordde:"Ik ben alleen maar moe, denk ik. Dat geploeter in de tuin."

"Oh, ik dacht even dat was omdat je naakt voor dat meisje stond," zei mijn moeder met een grijns.

"Maar mam. Het is maar een pizzameisje." zei ik zo dapper mogelijk. "Laten we eten. Het ruikt lekker."

Later, in bed, dacht ik eraan dat er weer een vreemde me naakt gezien had. Nu dat ik niet meer in paniek was en ik niet kon appreciëren wat er gebeurde, bevond ik mij in de veiligheid van mijn bed en ik herleefde de ervaring. Ik had het beste orgasme in maanden.

Woensdag kwam er eindelijk aan en na school deed mijn moeder me opruimen, een douche nemen en mijn haar wassen. Ik was er niet op uit om met haar mee te gaan naar de Haloweenfuif, met een hoop vervelende volwassenen, maar mijn moeder wou het.

Ik stapte uit de douche toen mijn moeder me toeriep:"Petey, kom naar beneden als je afgedroogd bent."

"Oké mam, van zodra ik aangekleed ben." antwoordde ik.

"Je moet je niet aankleden, ik heb je kostuum hier." zei ze.

Kostuum? Wat voor een kostuum? Ze heeft me niets gezegd van een verkleedpartij. Ik huiverde bij de gedachte in welk superheld-kostuum ze me zou stoppen deze keer.

Ik legde de handdoek op het rek en kwam naar beneden zonder kleren, zoals ze me gezegd had. Misschien wou ze me wel testten? Ik viel bijna flauw als ik het kostuum zag dat ze in haar hand hield.

"Moet ik DAT echt aantrekken?" protesteerde ik.

Wordt vervolgd in Deel 9